Een verpletterend debuut kunnen we Ik ga leven van Lale Gül wel noemen. Zeker nu het boek de NS publieksprijs won. Lale studeert Nederlands aan de Vrije Universiteit en groeide op in een streng islamitische gezin. Haar ouders kwamen vanuit Turkije naar Nederland en hun kinderen groeiden hier op. In deze autobiografische debuutroman vertelt ze over haar opvoeding en betwist ze alles wat ze heeft geleerd.

Büsra, het verzonnen, autobiografische personage, is opgegroeid in Amsterdam-West in een veel te klein appartement. Haar zusje Defne te oud werd om bij haar ouders op de kamer te slapen mocht Büsra bij haar oma gaan wonen. Daar pakt ze iedere kans om de vrijheid te proeven, want vrijheid is iets wat niet bestaat bij haar ‘verwekkers’ thuis. Door de slechte band met haar ouders ziet zij hen niet langer als dusdanig maar als enkel en alleen haar verwekkers. Muziek is verboden, daten uit den boze en vrienden hebben van het andere geslacht is onwettig. Büsra betwist al jaren alles wat haar geloof haar wijs probeert te maken. In deze roman spreekt ze zich uit over de regels van de Islam.

Dit boek is er eentje zoals ik ze niet vaak lees. Het is zo oprecht en het voelt ook een beetje als een reis. Door middel van flashbacks of korte terugblikken ontdek je hoe Büsra regelrecht tegenover haar geloof komt te staan. Het voelt echt en begrijpelijk, maar aan de andere kant zie je ook dat Büsra het er moeilijk mee heeft om haar familie te ‘verloochenen’. Familie en trots staan hoog in het vaandel in de Turkse cultuur en de acties van Büsra komen beide niet ten goede.

De strijd in het hoofd van dit vrouw is niet per se tegen haar geloof, maar meer richting haar cultuur. De culturen van Nederland en Turkije kunnen haast niet meer van elkaar verschillen. Het is dan ook moeilijk voor de verwekkers van Büsra om zich aan te passen of zich vast te houden aan de Turkse cultuur. Büsra zelf heeft die keuze al lang geleden gemaakt. De strijd in dit verhaal zit overal in verweven en is bijna tastbaar doordat het conflict wat gaande is in en rondom Bürsa zelf iedere pagina weer benadrukt wordt.

Lale is student Nederlands, het is dan ook te verwachten dat er woorden worden gebruikt die normaal niet zo snel tegenkomt. Dit is eerst wel even wennen, vooral als je niet zoveel literaire romans leest. De moeilijke woordkeuze wordt ook nog eens uitgelicht door de straat- en spreektaal die dit boek bevat. Naarmate het boek vordert, merkte ik dat ik het taalgebruik steeds minder storend vond. De woordkeuzes zijn heel bewust en veelzeggend. Het woord ‘verwekkers’ in plaats van ouders kom je al op de derde pagina tegen. Dit zegt zoveel zonder dat er veel woorden aan vuil worden gemaakt. Het zet een toon en maakt benieuwd naar de rest van het verhaal.

Dit boek is met recht veel in het nieuws en alom geprezen. Gül schuwt de waarheid en de gevoels van Bürsa niet en dat maakt het verhaal rauw en eerlijk. Hoewel het verhaal een roman is, is hij wel autobiografisch en is het geinspireerd op het leven van de schrijfster. Gül geeft zichzelf bloot en zet alles op het spel om haar verhaal te vertellen. Dat kan niet anders dan bewonderd worden. Een roman die het lezen echt waard is!

Alieke: Ik ben vers afgestudeerd als journalist en ben nu fulltime aan het werk als redacteur. Super leuk maar ook fijn om te ontspannen met een boek. Mijn liefde voor lezen vond ik pas later omdat er na de vaststelling van dyslexie niet veel trek meer in had. Uiteindelijk viel ik als een blok voor spannende YA verhalen en lees ik nu tientallen boeken in een jaar.

Ik ga leven/ Lale Gül / Uitgeverij Prometheus / 2021 / 304 blz. / 9789044646870

Gastblogger:

op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfbriek!

Dit boek kun je meteen bestellen via deze bestellink van Libris.nl

.

.