‘Ik moet je iets vertellen’ begint op Kerstavond. Er vindt een auto-ongeluk plaats, waar diverse leden van een familie bij betrokken zijn. Deze familie, met Jill als (groot- en schoon)moeder aan het hoofd is op weg naar een vakantiehuisje. Daar vieren ze volgens traditie al sinds jaren samen de kerstperiode.

Vanaf dat moment, beschrijft de alwetende verteller over de tijd vanaf 1 december tot Kerstavond van dat jaar. Het verhaal wordt vanuit het perspectief van Jill, haar schoondochters en een van haar zoons beschreven. Wie zij zijn en hoe zij betrokken geraakt zijn bij het ongeluk. Daardoor leer je als lezer de 3 zoons van Jill, hun partner en kinderen steeds een beetje beter kennen. De schrijfster volgt elk familielid in het gewone dagelijkse leven. Waar de een worstelt met de drukte door gezinsuitbreiding, heeft de ander problemen in de persoonlijke relatie. Weer een ander gedraagt zich opstandig en onverschillig omdat ze niet weet waar (en bij wie) ze met haar problemen terecht kan.

Het verhaal leest heel makkelijk weg. Alle personen en situaties worden duidelijk en soms ook komisch beschreven. De kracht van het verhaal ligt, denk ik, daar ook in. Het is een hele gewone familie, maar er is wel iets wat er verteld moet worden. Iedere familielid heeft een bepaalde schaamte of ontbreekt het aan eerlijkheid om dat ‘iets’ met de ander te delen. De hoofdstukken van deze thriller zijn ingedeeld in chronologische volgorde vanaf het begin van die bewuste decembermaand. In de eerste ruim 270 bladzijdes is er alleen helemaal geen échte griezelige spanning, die ik normaal wel ervaar bij thrillers.

‘Ik moet je iets vertellen’ is echter gecategoriseerd als literaire thriller. Dit vond ik lastig om te beoordelen, want ik heb eigenlijk alleen ‘gewone’ (misdaad) thrillers als leeservaring. Nadat ik mij hierin had verdiept kwam ik erachter dat bij een literaire thriller er vooral aandacht voor innerlijke conflicten en akelige details is. Een schrijver van dit soort literatuur hoeft niet bang te zijn om taboes in zijn cultuur te overschrijden. Het plot moet van het verhaal goed worden uitgewerkt, tot een hoogtepunt worden gebracht en goed worden afgehandeld. Al deze elementen komen terug in ‘Ik moet je iets vertellen’ en daarom past de categorie literaire thriller prima bij het boek.

Ook de titel past perfect bij het verhaal, want precies volgens deze titel heeft iedereen wel iets te vertellen. Het is als lezer overigens dan ook niet maar één ‘iets’ dat je moet weten. Iedereen heeft wel ‘iets’ te delen.

Wanneer je hoopt op een spannende thriller, waar je op het puntje van de stoel zit, dan zal je teleurgesteld worden. Toch zijn de geheimen van de diverse personen het wél waard om ontdekt te worden.

Mijn naam is Nathaniël en ik ben 19 jaar. Een boekenworm ben ik altijd al geweest. Doordat ik als recensent bij de Leesfabriek ben betrokken, heb ik de laatste tijd heel veel verschillende verhaalstijlen mogen lezen. En daardoor is mijn interessegebied ook veel groter geworden, maar echt spannende thrillers en fictie dat vind ik toch wel het fijnste om te lezen.  Behalve “gewone” boeken ben ik een grote fan van de stripboeken van de Legendariërs. Ze bevatten mooie tekeningen en leuke woordgrappen! Ook kan ik genieten van een game op de computer.

Ik moet je iets vertellen / Nicola Moriarty / Vertaling Anna Livestro / Uitgeverij De Fontein / 364 blz. / ISBN 9789026 157103

Gastblogger:

op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfabriek!

Dit boek kun je meteen bestellen via deze bestellink van Libris.nl

.

.