Het boek
Roman met cocaïne
komt met een boeiend achtergrondverhaal.
Roman met cocaïne
is een Russische roman, geschreven in 1934 onder een pseudoniem van Mark Levi. Het werd voor het eerst vertaald in Frankrijk in 1983 om een jaar later ook in het Nederlands te verschijnen. Nu, jaren later, is het boek opnieuw uitgebracht. Waarom opeens deze nieuwe interesse in deze roman? Waarom blijft dit boek opduiken en is het de moeite waard om een nieuwe uitgave te produceren?
Roman met cocaïne
gaat over Vadim Maslennikov, een jongen van ongeveer 16 jaar oud. Hij zit in zijn eindexamenjaar, doet het goed op school en heeft vrienden. Zijn thuissituatie is echter zo arm dat hij zich hier voor schaamt. Zijn vrienden komen nooit bij hem thuis en Vadim wil niet dat iemand er ooit achter komt dat zijn moeder een ziekige, oude vrouw is. Na zijn eindexamen studeert Vadim verder. Hier ontmoet hij nieuwe vrienden die hem in contact brengen met cocaïne, met verslaving tot gevolg.
Doordat het boek nu na al die jaren opnieuw is uitgebracht, waren mijn verwachtingen erg hoog. Misschien wel te hoog. Het eerste gedeelte van het verhaal, waar Vadim nog op de middelbare school zit, duurde wat mij betreft erg lang. Er gebeurde niet veel, Vadim is een onsympathiek persoon en al die Russische namen zijn moeilijk uit elkaar te houden. Al met al, dit gedeelte wekte niet echt de indruk dat
Roman met cocaïne
weer uit het stof gehaald had moeten worden.
In het tweede gedeelte van het boek, sloeg dit gevoel bij mij helemaal om. Heel precies en minutieus wordt er beschreven hoe Vadim verslaafd raakt, welke gevoelens hij krijgt als hij high is en hoe erg het nodig is om een nieuwe dosis cocaïne te nemen. Dit stuk wordt gevolgd door een filosofisch en reflectief deel. In dit gedeelte worden allerlei nieuwe ideeën, denkbeelden en gedachtes naar aanleiding van de Russische revolutie weergegeven. Dit klinkt misschien een beetje saai, maar is erg boeiend. Ook al is
Roman met cocaïne
bijna 80 jaar oud, toch zijn deze reflecties nieuw en zetten je aan tot denken.
Ook al is het begin van het boek niet echt heel interessant en viel dit zelfs een beetje tegen, in het tweede deel wordt dit meer dan goed gemaakt. De beschrijvingen van de ervaring met cocaïne zijn zo goed gedaan, dat je als lezer zeker weet dat de schrijver dit ook ervaren heeft. Het is heel geloofwaardig en realistisch opgeschreven. Met name dit verslavingsgedeelte en de filosofische reflecties hebben mij ervan overtuigd dat het een goed idee is om dit boek opnieuw uit de kast te halen. Probeer door het eerste deel heen te komen, het latere gedeelte is meer dan de moeite waard.
Deze recensie is geschreven door Sandra Bouten, 21 jaar oud, masterstudent New Media and Digital Culture aan de Universiteit Utrecht.
Roman met Cocaïne / M. Agejev / vertaald door Louise Brecht/ Uitgeverij Van Gennep / 2013 / 219 pag. / ISBN 9789461641564.