In
Starters
leef je in het hoofd van Callie Woodland. Zij is een
starter
, wat het tegengestelde blijkt te zijn van een
ender
. Starters zijn jong, tieners nog. Enders zijn oud, over de honderd. Callie is bij
Prime Destinations
, ook wel bekend als de
Body Bank
. Hier kan ze voor veel geld haar lichaam verhuren. Drie maanden lang kan een
ender
dan in haar lichaam wonen en weer jong zijn, terwijl haar bewustzijn in een slaapstand wordt gebracht. Callie heeft het geld nodig, voor Tyler, haar zieke broertje. Langzaam wordt duidelijk wat er is gebeurd. Er heeft een grote oorlog plaatsgevonden. Op een gegeven moment zijn biologische wapens ingezet. Een vaccinatieprogramma was al begonnen: ouderen en kinderen eerst, want die waren het kwetsbaarst. Er was niet genoeg tijd, toen de wapens hun dodelijke sporen los lieten op Amerika stierf iedereen die niet was ingeënt. Kinderen en grootouders bleven over.
oor minderjarigen zonder volwassen familieleden is het leven hard en gevaarlijk. Constant op de vlucht voor de overheidsdiensten – je wil niet in een jeugdinrichting terechtkomen- en zonder een bron van inkomen -werken onder je 20
e
is verboden- is alles onzeker. En dus gaat Cassie akkoord. Het geld wat ze bij de Body Bank krijgt kan jarenlang zorgen voor eten, stromend water en, het belangrijkste, voor een warme plek voor haar broertje. Dan gaat er iets mis. Callie wordt te vroeg wakker in haar eigen lichaam. Ze lijkt voor de rest van de huurperiode een droomleven te kunnen hebben: haar huurster is rijk, ze gaat uit met de zoon van een senator en kan aan alles komen wat haar hartje begeert. Tot ze erachter komt waarom de neurochip niet goed werkt. Wat is haar huurster, Helena, van plan met haar lichaam? Cassie blijkt in een dodelijk web van intriges terecht te zijn gekomen waar ze niet zomaar uit kan stappen. Vooral niet omdat Helena nog wel verbonden blijkt te zijn met haar lichaam! Stap voor stap worden de plannen onthuld. Wie spreekt de waarheid? En wat is de rol van
Prime Destinations
? De antwoorden op deze vragen blijken van levensbelang…
Lissa Price heeft een heerlijk vlotte vertelstijl. Het boek is heel verhalend, alsof iemand je het verhaal vertelt. Het boek leest daardoor snel weg. Het wordt al snel duidelijk dat Helena iets weet wat levens kan kosten of redden. Cassie moet er snel achter zien te komen wat haar bedoelingen zijn. Dit levert een spanning op die het hele boek aan blijft houden; als je eenmaal begint lees je zo door tot het einde. Het boek is ook niet al te dik (ruim 300 blz.), naar fantasy maatstaven, dus dat is ook goed te doen. Price weet de situatie ook goed te gebruiken, regelmatig ontstaat er verwarring omdat mensen in andermans lichaam rond kunnen lopen, maar ze doet dit beheerst zodat het verhaal ervan profiteert in plaats van eraan ten onder te gaan. In het boek zit ook de nodige maatschappijkritiek verwerkt: de bevoorrechting van de ouderen ten opzichte van de jeugd, een overmaat van consumptie bij de rijkelui, het degraderen van de minderbedeelden tot dingen, de kansloosheid van hele groepen van de bevolking en ga zo maar door.
Qua sfeer doet dit boek soms denken aan
Ember
(Sintel), een serie van Jeanne DuPrau. De maatschappij zit zo vast qua denkwijze en regelgeving dat degenen die er iets over te zeggen hebben zich vaak niet eens meer bewust zijn van de schade die zij anderen toebrengen. Cassie heeft alles al verloren, behalve haar broertje, en blijft nu achter in een situatie waarin ze niemand meer kan vertrouwen. Vanuit die positie moet ze beslissen wie ze zal geloven; niet alleen haar leven hangt er vanaf. Maar het web blijkt uitgestrekter dan het leek, en het onderscheid tussen de
good guys
en de
bad guys
is een stuk ingewikkelder. Daarmee worden hoge verwachtingen gecreëerd voor het tweede deel,
Enders
, dat in het Engelstalige gebied in december verwacht wordt.
Starters
verschijnt daar in maart 2012. Hier is het nog iets langer wachten, de Nederlandse versie van
Starters
wordt in juni van dit jaar verwacht.