Kim laat haar vriend achter en gaat naar het eiland Groix voor de Cote d’Azur. Hier gaat ze werken als gezelschapsdame voor Gilonne. Gilonne is oud, steenrijk en dementerend. Om te zorgen dat ze niet alleen is, wordt Kim ingehuurd. Elke week krijgt Gilonne ook bezoek van haar zoon. Of nou ja, iedereen denkt dat het haar zoon is. Kim komt er achter dat de man die elke week langskomt helemaal niet de zoon van Gilonne is. Haar echte zoon is namelijk 2 jaar terug verongelukt. Wie is deze man dan? En waarom doet hij dit? Kim gaat op onderzoek uit en is vastbesloten om het mysterie op te lossen. Maar heeft ze er wel goed aan gedaan om haar vriend achter te laten? Haar vriend heeft namelijk bijna nooit tijd om even met haar te bellen en dan in een keer krijgt ze een gek smsje van hem. Wat is hij aan het doen terwijl ze weg is?

De tekst op de achterkant van het boek vind ik best wel misleidend. Er wordt gehint dat het best een spannend boek is, want wie is die oplichter? Tijdens het lezen heb ik echter totaal geen spanning gevoeld. Dit vond ik jammer, want daar had ik wel op gehoopt. In plaats daarvan wordt er ontzettend veel aandacht besteed aan de onderlinge relaties van de karakters. Dus mocht je daar van houden, dan is dit boek echt iets voor jou. Dat gedeelte van het boek is prachtig uitgewerkt!

Het verhaal speelt zich af in Frankrijk en daardoor heeft het al een plekje in mijn hart veroverd. Ik ben verliefd op het land, de cultuur en het eten. Als het kon, zou ik er zelfs gaan wonen. De subtiele hints van het Franse leven vond ik daarom erg leuk om te lezen. Ik vind wel dat de Franse gewoontes iets meer naar voren mochten komen.

Verder vind ik het knap hoe de schrijfster het leven in het ‘bejaardentehuis’ beschrijft. Gilonne wil natuurlijk niets over een ‘bejaardentehuis’ horen, daarvoor is ze veel te chique. Ze is een beetje een tuttebel en ik kon me niet in haar inleven. Dit komt deels doordat ze dementerend is en enorm warrig, maar ook doordat ze niet aardig is. Niet eens een klein beetje. En dat vond ik erg naar. Gelukkig was Kim wel leuk.

Weet je wat echt tof was? De meubels in het huis van Gilonne hebben ook allemaal hun eigen hoofdstukje. Zo lees je over de koelkast en zijn avonturen, maar ook over de gedachten van de piano in de kamer. Erg origineel gedaan!

De zoektocht van Kim brengt je bij veel verschillende karakers met elk hun eigen verhaal. Hierdoor was ik zo af en toe wel de draad kwijt. Wie is dat ook alweer? En wat is zijn relatie met Gilonne? Gelukkig introduceert de schrijfster de karakters allemaal uitvoerig.

Geschreven door: Marieke, een 20-jarige studente Medische Biologie, die naast studeren ook nog (heel) veel boeken verslind. Haar passie voor boeken heeft er zelfs voor gezorgd dat ze een boekenblog begonnen is. Op Marieke’s Books deelt ze van alles over boeken.

De kleuren van het leven / Lorraine Fouchet / Ghislaine van Drunen / Nieuw Amsterdam / 2018 / 288 pagina’s / ISBN13 9789046823682