Wat als je iemand verliest van wie je houdt? Wat als dit je vader is? Wat als je zeven maanden later je moeder verliest op exact dezelfde manier, dezelfde plaats? Wat als de politie je verteld dat het om zelfmoord gaat?

Dit zijn maar enkele van de dingen die Anna overkomen. Anna is een jonge vrouw met een vriend, die overigens haar psycholoog was, en een dochtertje dat nog maar twee maanden oud is. Iets meer dan een jaar geleden heeft haar vader zelfmoord gepleegd. Heel bedacht, alles tot in de puntjes uitgewerkt. Hij sprong van een klif bij hoogtij, zijn portefeuille en gsm op de rand van de klif maar geen lijk om te begraven. Vanwege al het bewijs concludeert de politie dat het over zelfmoord gaat. Exact zeven maanden later doet haar moeder hetzelfde, op dezelfde manier. Anna is er kapot van en kan het maar niet geloven. Ze heeft plots geen ouders meer terwijl het een heel gelukkig gezin leek. Zonder zorgen. Geen huishoudelijke problemen en al helemaal geen financiële problemen. Ze zijn zelfs één van de rijkere gezinnen in de buurt.

Anna besluit om te praten met een psycholoog. Geestelijke hulp verandert in een relatie. Nog geen twee maanden later blijkt Anna zwanger te zijn van Ella. Iets daarna beslissen zij en Marc (de psycholoog en vriend van Anna) om in te trekken in het ouderlijke huis waar Anna zelf is opgegroeid met haar ouders. Alles leek zo goed te gaan, met de nodige ups en downs natuurlijk. Tot…

Tot de zelfmoord van Anna’s moeder haar eerste verjaardag kent en er wel een heel merkwaardig briefje in de bus zit: “Zelfmoord? Dacht het niet”. Wat wilt dit zeggen? Was het moord in plaats van zelfmoord? Heeft iemand haar moeder opzettelijk vermoord en het op zelfmoord laten lijken? Is dit dan ook het geval voor haar vader? En welke zieke geest heeft in godsnaam dit kaartje gestuurd?

Anna besluit om naar de buurtpolitie te gaan waar ze (ex-)rechercheur Murray leert kennen. Murray is eigenlijk op pensioen en doet enkel de balie maar iets aan de zaak intrigeert hem en hij besluit om zelf het onderzoek te heropenen. Hij zal het wel doorgeven aan moordzaken als hij iets heeft gevonden. Het verloopt echter niet van een leien dakje en gaat moeizamer dan verwacht. Maar Murray’s vrouw, Sarah -die in een psychiatrisch centrum verblijft vanwege Borderline- , heeft telkens weer verhelderende inzichten.

Murray en Sarah komen steeds dichter bij de waarheid. Maar Anna wordt ook steeds meer bedreigd en komt achter een geheim. Een geheim dat haar hele leven ondersteboven draait. Dat van haar en haar jonge gezin.

Valse hoop is een verhaal over verlies, rouw, psychiatrische stoornissen en wat ze inhouden. Maar ook over verraad van mensen van wie je denkt te houden, teleurstelling en achterdocht. Het begint met twee identieke zelfmoorden maar eindigt met leugens, verslaving, gevaar en moord. Een boek van ongeveer 400 pagina’s dat van begin tot einde je aandacht trekt. Je blijft steeds maar verder lezen want je wilt alles te weten komen. 400 pagina’s gevuld met plot twists. Niets is wat het lijkt en niemand is wie hij beweert te zijn. Niemand blijkt echt te vertrouwen.

Het begin van het boek sprak me echt aan, ik weet immers wat het is om iemand te verliezen van wie je zielsveel houdt. Niet mijn moeder of vader. Maar wel een moederfiguur. Dit is ook nog maar negen maanden geleden gebeurd. Ik kon me ergens dus wel inbeelden hoe het was voor het hoofdpersonage. Het klinkt misschien vreemd maar het lezen van dit boek was ook best wel leerzaam. Om te leren omgaan met mijn eigen rouwproces dat nog volop aan de gang is. Dit had ik zeker niet verwacht. Maar hier ben ik ook wel blij en dankbaar voor, dat een boek zo’n impact kan hebben op mijn leven. Ik ben eigenlijk begonnen met lezen na het overlijden van mijn grootvader in 2016, hij las meestal literaire thrillers. Op zijn doodsbed heeft dit me ertoe aangezet om het zelf te proberen. Sindsdien ben ik niet echt meer gestopt. Daarom ben ik de boeken die ik al heb gelezen, inclusief dit boek, heel erg dankbaar. Omdat ze er altijd voor me zijn, ook tijdens de moeilijke momenten in mijn leven.

Deze recensie is geschreven door Ashley Decock. Student verpleegkunde en verslaafd aan spannende boeken. Dit boek is een echte aanrader voor IEDEREEN dat  van literaire thrillers houdt. Zelf heb ik dit boek, ondanks het redelijke aantal pagina’s, in 2 dagen uitgelezen omdat het zo’n verslavend verhaal is. Je wilt steeds meer weten, en steeds dat je het denkt te begrijpen komt er weer iets nieuws boven water.

Valse hoop/Clare Mackintosh/vertaling Jan Smit/Uitgeverij Fontein/2018/416 blz./ISBN 9789026146381