Een psychiater denkt dat hij alles in het
leven wel gezien heeft. Totdat hij Agathe ontmoet.
Agathe speelt zich af in het Parijs van de jaren 40. Een reis terug in de tijd. Het is een verhaal over een psychiater en zijn patiënten. Het verhaal wordt gezien vanuit het perspectief van de psychiater. Zijn visie op het leven, de dagelijkse zaken, het aftellen naar zijn pensioen en de problemen van de patiënten.
De psychiater is een 71-jarige man die aan het aftellen is naar zijn pensioen. Hij heeft zijn beroep graag uitgevoerd, maar doorheen de jaren is er een soort van routine ontstaan. Hierdoor ziet hij zijn therapieën eerder als last dan hulp. Hij heeft het gevoel dat de mensen, zijn patiënten, niet echt hulp van hem krijgen. Hij raakt tijdens de therapieën dan ook snel afgeleid. Hij produceert hier en daar een ‘Hmm’ of ‘Aha’ maar dit zijn lege woorden. Zijn notities gaan ook niet over de problemen van zijn patiënten maar het zijn schetsen over hoe hij hen ziet indien ze een vogel zouden zijn. Klein en kwetsbaar. Ook in zijn privéleven voelt hij zich zo. Eenzaam en alleen, klein en kwetsbaar. Ondanks zijn leeftijd is hij niet bang om te sterven maar bang om niet langer betekenis te hebben in zijn leven.
De psychiater krijgt steeds hulp van zijn secretaresse Mme. Surrugue. Zij ordent zijn dossiers, regelt de afspraken, zorgt ervoor dat de wachtkamer net en aangenaam is en nog zoveel meer. Ondanks het feit dat ze weet dat de psychiater binnen enkele weken met pensioen gaat neemt ze toch een nieuwe afspraak aan. Een jonge Duitse vrouw die een voorgeschiedenis heeft van depressie, automutilatie en andere psychische stoornissen. Ze is opgenomen in een psychiatrie waar ze gebruik gemaakt hebben van elektro-convulsie therapie (ECT:elektro-schokken doorheen de hersenen) in een poging om haar beter te maken maar geen enkele behandeling hielp. Ze wilt graag naar deze psychiater komen omdat ze ervan overtuigt is dat hij haar meer zal helpen dan eender welke therapie die ze tot nu toe al heeft ondergaan.
Agathe is een verhaal over de dagelijkse problemen waar mensen mee zitten maar tegelijkertijd gaat het over zoveel meer. Het geeft aan dat iedereen iedereen kan helpen. Hoe klein de attentie ook is. Het kan voor de andere persoon ontzettend veel betekenen. Het is een verhaal over vriendschap en afscheid nemen. Het besef dat je er niet alleen voor staat. Dat er steeds iemand voor je is ook al is het misschien niet de persoon dit je verwacht. Geluk zit steeds in een klein hoekje. Om te weten hoe het nu echt afloopt – de therapie van Agathe, het leven van Mme Surrugue na het overlijden van haar echtgenoot en het pensioen van de psychiater – moet je het boek uiteraard zelf lezen! En het is een echte aanrader.
Dit boek is een echte aanrader voor mensen die houden van romans, reële situaties of mensen die ervan houden om meer te weten te komen over wat er in de mens omgaat en wat hem drijft. Het boek is ideaal voor mensen die graag lezen, maar die niet houden van het idee dat een boek maar niet dunner wordt ongeacht hoeveel men leest. Het is een redelijk dun en aangrijpend boek (107 p.). Het is absoluut mogelijk om het in één of twee dagen uit te lezen (afhankelijk van hoeveel tijd je hebt). Wat ik persoonlijk ook zo leuk vindt aan dit boek is dat het de vooroordelen over mensen met psychische problemen wegneemt. Iets wat de dag van vandaag zeer belangrijk is. Dit boek draagt bij tot het doorbreken van het stigma rondom psychische problemen en psychiatrische hulpverlening. Vergeet niet dat het boek zich ongeveer 70 jaar geleden situeert. Ook de hulpverlening is sindsdien verandert, maar het is interessant om op te merken dat er toch nog steeds raakvlakken zijn met toen.
Deze recensie is geschreven door Ashley Decock. Student verpleegkunde en verslaafd aan spannende boeken en boeken die gaan over de psychologie van de mens.
Agathe/Anne Cathrine Bomann/vertaling
Ingrid Hilwerda/Uitgeverij Signatuur/2018/107 blz./ISBN 9789056726188
Gastblogger:
op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfabriek!