‘Hoor je dat?’ Vroeg hij. […] ‘Wat moet ik horen?’ […]
‘Niets’, zei Gustaf. Door de nadrukkelijke toon in zijn stem begreep Albin wat
hij bedoelde. Er was niets te horen. Het was doodstil.
Silvertjärn is in de jaren vijftig een bloeiende mijnbouwstad zoals geen ander, tot er plots iets geks gebeurd: de gehele bevolking van 900 inwoners verdwijnt van de ene moment op de andere. Ook een aantal van Alices familieleden verdwijnen. Ze raakt zo in de ban van het mysterie rond de verdwijning dat ze besluit om er samen met haar vrienden (Tone, Emmy, Robert en Max) een documentaire van te maken. De gevolgen hiervan zullen ze echter nooit zien aankomen.
Wanneer de
hoofdpersonages aankomen in de verlaten stad, treffen ze een vreemd plaatje aan.
Alles in Silvertjärn is achtergelaten alsof de inwoners even uit huis gingen om
boodschappen te doen en nooit meer terugkeerden
. ‘Deuren waren niet op slot, ramen stonden op een kier. De
rivier stroomde vredig naar het meer. De stad was verlaten.’
Het is er
muisstil en er is geen teken van leven te bespeuren… of toch?
De personages
kamperen enkele dagen in het Zweedse stadje om er beelden van te maken voor een
documentaire, en hebben al snel door dat er iets vreemds aan de gang is. Via de
walkietalkies die ze gebruiken horen ze vreemde geluiden, en Alice ziet plots
een schim die naar haar staart in het donker. De spanning begint stilaan op te
bouwen en niemand weet exact wat er gaande is. Dit dan nog in een verlaten
stad, zonder telefoons, kilometers ver van de bewoonde wereld en geen
mogelijkheid om hulp te roepen: de perfecte setting voor een spannende
thriller.
De schrijfster, Camilla Sten, weet goed om de spanning erin te houden. Ze wordt dan ook niet voor niets de Zweedse Stephen King genoemd. Er gebeuren geregeld bloedstollende gebeurtenissen waardoor je als lezer echt geboeid blijft en wilt weten wat er nu juist gaande is. Je wordt meegesleept in het verhaal en je voelt zelf de spanning, het laat je niet koud. Ook voorziet Sten de nodige plottwists waardoor het verhaal geen te voorspellen einde heeft.
Het boek gaat niet enkel over het mysterie rond de verdwenen bevolking, maar ook komen de gecompliceerde relaties tussen de hoofdpersonages af en toe aan bod. Alice en Emmy hebben een ongemakkelijke vriendschap achter de rug en Max heeft verborgen gevoelens voor Alice. Dit lijdt tot een aantal interessante gesprekken tijdens de ontrafeling van het raadsel.
Het boek leest ook vlot omdat de schrijfstijl niet te moeilijk is en de verhaallijn telkens in korte hoofdstukken ingedeeld is, waarbij afgewisseld wordt tussen flarden uit het verleden en het heden. Zo kom je als lezer op twee manieren steeds meer te weten over de verdwijning in Silvertjärn. Dit zorgt voor de nodige afwisseling waardoor het verhaal geen dode momenten heeft.
De verdwenen
stad is een perfect boek om te lezen op een regenachtige dag, voor wie houdt
van wat spanning en mysterie.
Deze recensie is
geschreven door Suzanne Patteet, 22-jarige leesfanaat uit Schriek.
De Verdwenen Stad/Camilla
Sten /vertaling Corry van Bree/Karakter Uitgevers/2019/359 blz./ ISBN:
9789045216645
Gastblogger:
op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfabriek!
Dit boek kun je
meteen bestellen via de bestellink van Libris.nl