In

Dagboek van een Klotejaar

mogen we stiekem meelezen in het dagboek van Laura Brown. Een doodgewone zestienjarige tiener die haar normale leventje leidt in Londen. Maar in 2015 wordt de wereld geteisterd door extreme natuurrampen. Om de aarde leefbaar te houden, beslist men dat de CO2-uitstoot met 60% moet verminderen. In elk huis wordt een meter geplaatst waardoor de elektriciteit automatisch uitvalt wanneer er teveel wordt verbruikt. Dit heeft een enorme impact op het dagelijkse leven. Ook het leven van Laura verandert hierdoor voorgoed.

Het is een zeer origineel en actueel onderwerp en het doet je op sommige momenten echt nadenken. Ik denk dat veel jongeren zich kunnen inleven in Laura: ze heeft twee vervelende ouders die overal optimistisch over zijn, maar dan toch in een dipje terechtkomen, een vervelende zus waar ze absoluut niet mee kan opschieten, ze is verliefd op haar onbereikbare buurjongen en ze wilt doorbreken met haar band de Dirty Angels.

Het is zo’n boek waarbij je zegt van: ‘Wow, is het nu al uit?’ Het leest echt enorm snel, deels komt dat doordat het geschreven is in dagboekvorm. Het dagboek wordt verduidelijkt met foto’s, brieven, krantenknipsels, etc. En dat zorgt ook voor een leuke afwisseling tijdens het lezen. Maar omdat het dag per dag geschreven is, leef je echt per ‘fragment’. En dat maakt het soms een klein beetje ingewikkeld en langdradig.

Ik kan best begrijpen dat sommige mensen dit niet zo een topper vinden; waarschijnlijk omdat ze zich niet interesseren in het onderwerp of omdat ze niet houden van het typische dagboekverhaal. Maar ik vond het alleszins een prachtig en aangrijpend boek.

Deze recensie is geschreven door Valerie Vaes, 15 jaar, scholier aan het Pius X Collge Tessenderlo

En nog een gesproken recensie als toegift:

Dagboek van eenklotejaar / Saci Lloyd / vertaald door Lies Lavrijsen / Uitgeverij Manteau / 2011 / 373 pag. / ISBN 9789022325858