Frank leeft in een kleine wereld. De wereld waarin zijn vader, architect van Beemt, de rol van God de heer speelt. Een wereld die eigenlijk niet groter is dan het huis waarin de familie van Frank leeft. Het is de lezer al snel duidelijk dat vader alles, maar dan ook alles bepaalt wat er in huis gebeurt. Maar ook daarbuiten drukt hij zijn stempel op zijn omgeving. Letterlijk, omdat drie generaties architecten van Beemt veel huizen, eigenlijk zowat het hele stadje hebben gebouwd. De hand van vader reikt bijvoorbeeld zó ver dat Frank niet naar een gewone school mag gaan en zijn moeder geen les meer mag geven op de kunstacademie.

Op vastenavond vindt er altijd een vreemd ritueel plaats in huis. Dat is het enige moment dat het gezin onbekenden ontvangt, het enige moment dat er vreemden in huis geduld worden. Frank is nieuwsgierig naar wat het ritueel inhoudt en is vastbesloten deze keer naar de huiskamer te gaan en zich niet te laten wegsturen. Wie zijn de vastenavondgekken die langskomen? En waarom vertellen zijn ouders nooit wat er gebeurt?

Do Van Ranst maakt het zijn lezers niet gemakkelijk. Hij is voordurend bezig zijn hoofdpersonen op het verkeerde been te zetten of mysterieuze elementen toe te voegen. Daarmee raakt de onoplettende lezer soms het spoor kwijt. De liefhebber verheugt zich echter op een verrassingsaanval

van de auteur. Hij weet welke vervreemdende effecten Van Ranst toepast, hij weet welke prachtige beelden van Ranst in zijn boeken past en meet. En toch is het de werkelijkheid, soms rauw, direct en onverwacht, soms in zijn verwrongen pijnlijke realiteit. Maar het zijn niet alleen de lezers die Do Van Ranst op het verkeerde been zet, ook zijn hoofdpersonen schrikken vaak van hun eigen wereld. Veel plezier met het ontrafelen van dit nieuwe cryptogram.