Ik las het boek ‘De geur van groen’ een tijdje terug. Ik wist eerst niet wat ik van de titel moest denken omdat ik die te letterlijk nam, maar eens ik het boek had uitgelezen kwam ik tot de conclusie dat het echt een goed gevonden titel is.

Het verhaal gaat over Raaf een meisje van 16 jaar. Ze is heel normaal, maar het probleem is dat ze blind is en dus niets kan zien. Daarvoor steunt ze op haar beste vriendin May-Lin die ervoor zorgt dat Raaf kleuren op een andere manier kan ervaren. Door te ruiken en te voelen.. Naast May-Lin heeft Raaf anders niet veel vrienden, omdat haar leeftijdsgenoten vinden dat ze anders is door haar beperking.

Helaas moet Raaf plotseling alleen haar weg vinden door een ingrijpende gebeurtenis in haar leven en leert ze zelf nieuwe kleuren te voelen en ruiken. Het is een hele aanpassing voor haar waardoor ze even door het bos de bomen niet meer vindt. Gelukkig voor Raaf komt er ook een nieuw gevoel in haar leven, namelijk dat van liefde. Gaandeweg leert Raaf hoe dat voelt en lukt het haar om zichzelf uit te drukken, ook al heeft ze een zintuig minder.

Ieder hoofdstuk is benoemd met een kleur dat past bij dat deel en hoe Raaf haar eigen pad zoekt. Dit vind ik heel goed gedaan want als je een hoofdstuk hebt uitgelezen snap je waarom een bepaalde kleur werd gebruikt bij een gebeurtenis in het leven van Raaf.

In het begin begreep ik de benaming van de hoofdstukken niet, omdat ik dacht: Iemand die blind is die ziet de kleuren toch niet (op dezelfde manier)? Doorheen het verhaal leerde ik Raaf en haar verhaal kennen en kon ik een klein beetje begrijpen hoe het is om door het leven te gaan zonder zicht. Dit omdat de auteur zo goed beschrijft, en je meeneemt naar een wereld zonder zicht.  En waarin je kleuren kan waarnemen door ze te voelen of te vergelijken met geuren.

Eens ik het boek uit had, werd ik er wat emotioneel van eerlijk gezegd. Ik vond het zo’n mooi verhaal en werkelijk prachtig geschreven door de auteur. Ik heb toch even een traan gelaten bij het verhaal. Het heeft me heel erg aangegrepen. Het is duidelijk dat we nog veel kunnen leren van deze auteur. Dit boek was haar debuut. Zij leeft haar zo hard in, in haar verhaal. Ze laat haar fantasie de vrije loop. Dat zouden we allemaal een beetje meer moeten doen. Ze toont hoe het is om blind te zijn, zonder dat zelf te zijn. Ik vind dat heel straf! Wat een boek!

Ik, Karen Decroos, 23 jaar, (@KD_chapters) ben afkomstig uit een kleine gemeente aan de kust van het exotische West-Vlaanderen (België). Sinds kleins af ben ik al gefascineerd door verschillende talen en alle facetten daarrond. Ik begon ook al heel vroeg met lezen, ik was 11 jaar oud toen ik voor het eerst boeken van het YA-genre las. Ik ben dus een fervent lezer.

De geur van groen / Pamela Sharon / Uitgeverij Moon / 2019 / 206 blz. / ISBN 978 90 488 4713 6

Gastblogger:

op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfabriek!

Dit boek kun je meteen bestellen via deze bestellink van Libris.nl

.

.