Op dit moment is in de Nederlandse bioscopen de verfilming te zien van

Het Diner

van Herman Koch. Het boek verscheen in 2009, is vertaald in meerdere talen en is in Europa alleen al meer dan een miljoen keer verkocht. Het boek kan dan ook bestempeld worden als een ware bestseller, maar zal de verfilming net zoveel succes hebben als het boek? Op een regenachtige avond in november gingen Tina en Maaike naar de bioscoop. Na het zien van de film vragen zij zich af: wat is beter, het boek of de film?

In de roman wordt de vraag gesteld in hoeverre ouders verantwoordelijk zijn voor de daden van hun kinderen. Deze thematiek wordt geïllustreerd door middel van een extreme gebeurtenis. De kinderen van de twee ouderparen waar het om draait, zijn verantwoordelijk voor de dood van een zwerfster. Door het gesprek dat de ouders hebben tijdens het diner, krijg je de indruk dat het om een uitzondering gaat en dat hun kinderen nooit eerder zulk ernstig wangedrag hebben vertoond, maar is dit wel zo?

Indien we de film willen zien als een exacte reproductie van het boek, dan moeten we concluderen dat een aantal cruciale gebeurtenissen, waarin duidelijk wordt dat de jongens helemaal niet zo lief zijn, ontbreken. In het boek wordt duidelijk dat de jongens eerder dingen hebben gedaan die niet door de beugel kunnen, zoals het stelen van een kip in Frankrijk. Serge zegt dan dat “zijn kinderen nooit zoiets zouden doen”. Dat lijkt wel het levensmotto van deze ouderparen te zijn. Dit komt sterker terug in het boek dan in de film. Desondanks kan gezegd worden dat de overpeinzingen van Paul, die nadrukkelijk in het boek aanwezig zijn, ook goed worden weergegeven in de film. Hierdoor krijg je zelfs het idee dat je naar een psychologische thriller aan het kijken bent. Je wordt meegezogen in Paul zijn depressieve gedachtegang en hersenspinsels. Zijn kijk op de wereld is bijzonder vreemd te noemen. Dit is alleen al terug te zien in zijn commentaar op kleine dingen zoals de pink van ober en zijn gedachten over mede-toiletgebruikers. Het lijkt ons moeilijk om de gedachtegang van een personage goed weer te geven in een film. In een boek kun je immers heel gemakkelijk in het hoofd duiken van een personage omdat je niet hoeft te communiceren in beelden. In een film daarentegen moet je alles in beeld vatten. Gelukkig is regisseur Menno Meyjes hier goed in geslaagd.

Naar onze mening zijn de acteurs goed gecast. Jacob Derwig in de rol van Paul Lohman, Daan Schuurmans als zijn zelfingenomen broer Serge, Kim van Kooten in de rol van Babette, de vrouw die in de schaduw van haar man Serge staat, en ten slotte Thekla Reuten als Claire, de vrouw van de hoofdpersoon Paul Lohman. Opvallend is dat Claire in het boek overkomt als een lieve moeder die zich van geen kwaad bewust lijkt te zijn, maar in de film is ze eerder een harde vrouw die geen gezonde relatie onderhoudt met haar zoon. Wij krijgen zelfs de indruk dat er ‘meer’ speelt tussen die twee dan een normale moeder-zoon relatie. Het gezin is in de film minder hecht dan in de roman, waarin de relatie tussen vader en zoon toch beter is. In de film, die overigens zeer abrupt eindigt, blijft Paul alleen achter en lijkt het contact met zijn gezin te hebben verloren. In de film is hij meer geïsoleerd dan in de roman van Koch.

Aanvankelijk dachten wij dat de verfilming dicht bij het boek lag, maar naarmate we er langer over nadenken en er met elkaar over praten, moeten we eigenlijk tot de conclusie komen dat de boekverfilming het beste los gezien kan worden van de roman. Het boek is niet het script voor de film, het is het beginpunt van waaruit de film is ontwikkeld. Als je het boek los kunt laten, wordt je niet teleurgesteld en waardeer je de film meer. Maar wat vinden wij uiteindelijk beter? Tja, als leesfanaten toch maar weer het boek hè.

Nieuwsgierig geworden naar de boekverfilming? Bekijk hier onder alvast de trailer.

Lees ook de
van Darren den Boer over de roman.

Dit stuk is geschreven door Tina Bruinsma en Maaike de Boer. Tina (25) heeft in 2012 de opleiding Engelse Taal en Cultuur afgerond aan de Rijksuniversiteit Groningen. Maaike (27) studeerde in 2011 af aan de Rijksuniversiteit Groningen. Zij volgde daar de opleiding Kunsten, Cultuur & Media met als specialisatie Literatuur.