In Strovuur van Gerwin van der Werf besluit Fay met haar neef Elvin spontaan naar Parijs te rijden. Ze draagt een groot verdriet met zich mee, Elvin is snel geïrriteerd en boos en de auto, een oude Mitsubishi Sapporo, heeft zijn beste jaren gehad. Een bizarre roadtrip volgt, met veel pech en gekke ontmoetingen in het Vlaamse en Franse land. De reis lijkt compleet als Fay een oud koorboek uit een klooster steelt.
Iets wat mij al vrij snel opviel aan het verhaal is dat het goed te merken is dat Van der Werf zich heeft ingeleefd in Fay. De manier waarop ze denkt en het verhaal vertelt, voelt heel natuurlijk. Daarnaast zie ik vaker onder jongeren dat ze elkaar, uit liefde, een beetje gek of belachelijk maken. Dat gedrag zie ik terug bij Fay en Elvin.
Hoewel ik positieve punten aan dit verhaal zie, was het een boek dat ik met minder plezier las. De schrijfstijl is vlot, maar toch had ik geen zin om door te gaan. Dat komt doordat ik mij geenszins in Fay herkende. Ik zou niet zomaar op roadtrip gaan, niet zonder voorbereiding, nauwelijks geld of telefoon om iets te laten weten. Ik zou daarnaast ook geen koorboek stelen en ook met drugs heb ik geen ervaring. Toch kan ik mij heel goed voorstellen dat dit jongeren aanspreekt. Gaan en staan waar je wilt, vrijheid!
Het brengt me wel weer op een ander punt, want door een paar gebeurtenissen in het verhaal en het einde vraag je je af wat werkelijkheid en wat illusie is aan dit verhaal. Bepaalde punten zullen werkelijkheid zijn, zoals de dood van haar vader, maar de rest? Een interessante vraag om te bespreken of over na te denken.
Ondanks dat het boek niet helemaal mijn smaak was, denk ik wel dat dit boek een goed boek is om jongeren kennis te laten maken met literatuur. Het is niet te zwaar, gaat over jongeren en leest vlot.
Strovuur / Gerwin van der Werf / Uitgeverij Atlas Contact / 248 blz. / 9789025 458843
In 2021 zijn een aantal redactieleden de uitdaging weer aangegaan om alle tien genomineerde boeken van de prijs voor Beste Boek voor Jongeren te lezen voordat de Boekenweek van Jongeren begint. Van elke nominatie wordt een (duo/trio)recensie gepubliceerd en na het lezen wordt een tweede voorspelling van winnaars in beide categorieën gemaakt.
Irene:
Als kind was ik een echte boekenwurm, ik las alles wat los en vast zat. Inmiddels ben ik al vele boeken verder en dat hoeft voor mij niet per sé in bed of stoel, zolang ik maar kan lezen is staand, op een trapje of naast de stoel niet erg. Ook is het een gewoonte geworden om met een boek de deur uit te gaan: romans, thrillers, feelgood of YA, ik lees het graag.