Zonder gezicht is het eerste deel in de nieuwe serie van Robert Bryndza, misschien wel bekend als auteur van de Erika Foster-serie. Kate Marshall kreeg zestien jaar geleden als politiedetective bij de Londense politie de opdracht om een seriemoordenaar op de sporen. Ze had een veelbelovende carrière voor zich liggen, maar na bijna het vijfde slachtoffer te zijn geworden, is dit in één klap voorbij. Op het moment probeert ze het verleden achter zich te laten en een nieuw leven te beginnen. Wanneer er echter een copycat-moordenaar actief lijkt te zijn, wordt ze gedwongen toch achterom te kijken. Zeker als blijkt dat de copycat-moordenaar het werk van zijn voorganger af wil maken.

Er worden de nodige thrillerclichés gebruikt in het verhaal. De hoofdpersoon heeft eerder in haar carrière als detective een trauma opgelopen en moet dit herbeleven door een nieuwe zaak. Hierdoor is het, als iemand met een drankverleden, af en toe erg moeilijk voor haar om niet naar een drankje te grijpen. Het helpt ook allemaal niet mee dat de seriemoordenaar een speciale aandacht voor haar lijkt te hebben. Hoewel dit misschien het recept lijkt te zijn voor nog zo’n dertien in een dozijn thriller, is het zeker niet storend. De manier hoe de auteur al deze punten door het verhaal verweeft zorgt toch weer voor een uniek resultaat. Daarnaast worden er een aantal onderscheidende ingrediënten toegevoegd. Zo werkt deze detective niet meer voor de politie, waardoor ze geen beschikking meer heeft tot de middelen die ze eerst had. Dit geeft een twist aan het onderzoek.

Nog een interessant punt is hoe Bryndza de moordenaars weergeeft. Al vrij vroeg in het boek krijg je een kijkje in het perspectief van zowel de originele seriemoordenaar als de copycat. Er wordt meer inzicht verkregen in hun achtergrond, hun gedachten en hun persoonlijkheid. Dit lijkt steeds vaker gedaan te worden in thrillers. De moordenaars worden niet gewoon neergezet als iets slechts waartegen de hoofdpersoon moet strijden, maar meer als een persoon met hun eigen interesses en problemen. Dit maakt het verhaal minder zwart-wit en interessanter om te lezen.

Waar de moordenaars erg goed omschreven werden, miste dit helaas bij de hoofdpersonen. De lezer krijgt weinig nieuwe informatie over het leven van Kate en nog minder over haar assistent Tristan. Hoofdstukken waarbij hun perspectief wordt gevolgd, hebben voornamelijk betrekking op het opsporingsonderzoek en minder op hun als persoon. Hierdoor kan het lastig zijn om als lezer verbondenheid te voelen. Voor sommige lezers zal dit een grotere ergernis zijn dan voor andere. Sommigen lezen een boek voornamelijk voor het plot, terwijl anderen graag diepte hebben in de personages die ze volgen.

Hoewel er goede punten in dit boek zaten, is er dus nog wel ruimte voor ontwikkeling. Het gaat hier echter om het eerste deel in een nieuwe serie, dus Bryndza heeft hier nog genoeg mogelijkheden voor. Hij heeft iets origineels weten neer te zetten met een sterk plot en een flinke dosis spanning. En spanning is toch wel één van de belangrijkste aspecten binnen een thriller.

Ik ben Ilse Hoogendoorn, 20 jaar en studente Forensisch Onderzoek aan de HvA. Tussen het studeren door probeer ik zoveel mogelijk te lezen. Ik experimenteer graag met genres, maar ik blijf een voorliefde hebben voor fantasy en thrillers.

Zonder gezicht / Robert Bryndza / vertaling door Willeke Lempens / Boekerij / 2020 / 400 blz. / ISBN 9789022588819

Gastblogger: op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfabriek!

Dit boek kun je meteen bestellen via deze bestellink van Libris.nl

.

.