Toen ik klein was, liet ik per ongeluk de Tweety-ballon van mijn broer uit het raam vliegen. Het was zo’n leuke heliumballon, dus we konden hem nog minutenlang zien wegzweven. Ik hoef het bijna niet te zeggen, maar hij heeft het me natuurlijk nooit vergeven. Na het lezen van
Lieve Emmie Blue
realiseer ik me pas welke fout ik echt heb begaan: ik had, net als Emmie, een briefje aan de ballon moeten hangen. Dan had ik nu misschien ook een knappe, Franse beste vriend gehad. Alhoewel, voor Emmie pakt dat ook niet zo goed uit: terwijl zij hopeloos verliefd op hem is, gaat hij binnenkort trouwen met een ander.
Onbeantwoorde liefde blijft een veel voorkomend onderwerp; niet alleen in boeken, maar ook films, series, en theater. Toch is het altijd interessant om te zien wat de uitkomst zal zijn: kan ons hoofdpersoon er vrede in vinden? Eindigt het in gebroken harten? Of… is de liefde toch niet onbeantwoord? In het geval van
Lieve Emmie Blue
is dit onderwerp goed uitgewerkt. Consequenties vloeien moeiteloos voort uit de voorgaande gebeurtenissen. Louis raffelt Emmies emotionele reis op geen enkel moment af – en de uitkomst is er des te beter door.
De keerzijde van deze gedetailleerde opbouw is dat de twist niet echt meer een twist is. Louis begint al vroeg in het verhaal met het geven van hints. Zelfs als je de eerste paar mist, dan wordt het al vroeg duidelijk wat de gamechanger zal zijn. Voor mij was dat een lichte teleurstelling, maar het mocht de pret niet dempen. In alle eerlijkheid, dit boek vertelt een romantisch verhaal en geen mysterie, dus het hoeft niet per se verrassend te zijn. Bovendien was de twist, ondanks zijn voorspelbaarheid, een bevredigend resultaat van de relatie die langzaam maar zeker de focus van het verhaal wordt.
Dan toch nog een puntje van serieuzer kritiek.
Lieve Emmie Blue
behandelt seksueel misbruik. Ik vind het zelf vaak ingewikkeld als dit betrokken wordt bij een wat lichter verhaal, juist omdat het zo’n zwaar onderwerp is. Het vervult zeker een functie wat betreft het plot, maar is op hetzelfde moment slechts een extra trauma op Emmies stapel. Ik werd persoonlijk heen en weer geslingerd tussen Emmies acceptatie en de plotselinge rauwheid van haar trauma. Het blok dat dit vormt in het verhaal neemt veel ruimte in en gaf deze verhaallijn een ongemakkelijk gevoel. Het doet mij denken dat Louis dit ook wel anders had kunnen oplossen.
Toch, ondanks alles:
Lieve Emmie Blue
is een lief, interessant verhaal. De personages en relaties zijn dynamisch en ontwikkelen zich op een natuurlijke manier. Bovendien is het einde gewoon heel fijn: ik kreeg in ieder geval die
warm fuzzy feelings
die je bij dit soort boeken graag hebt. Helaas ben ik mijn 16
e
al voorbij: anders zou ik geneigd zijn om ook een ballon los te laten als de wind eens naar het zuiden blaast.
Lieve Emmie Blue / Lia Louis / Vertaling Angelique Verheijen / Uitgeverij HarperCollins / 2021 / 315 blz. / ISBN 9789402706376
Lisa:
Ik lees al sinds ik heel klein ben, en studeer tegenwoordig aan de TU Delft. Deze dagen lees ik vooral veel Young Adult fantasy en Engelse/Nederlandse literatuur, bij voorkeur in het Engels. Tot mijn favorieten behoren de A Court of Thorns and Roses serie, To Kill a Mockingbird, The Remains of the Day en Fangirl. Mijn favorieten wisselen echter nogal per dag en per humeur.
.
Dit boek kun je meteen bestellen via de bestellink van Libris.nl
.
.