Interview door Janine en Valerie

Kan je jezelf en je boek even kort voorstellen?


Ik ben Frank Nellen en werkzaam als parttime jurist en assistent professor fiscaal recht aan de Universiteit Maastricht. Ik vind mijn vak erg leuk, maar ik heb altijd iets gemist in het werk. Het is heel zakelijk, alles gaat over belasting, diep in de wet duiken en andere technische zaken. Na een jaar of acht bleek dat ik niet heel gelukkig van mijn werk werd. Ik stond niet met veel zin op om aan het werk te gaan. Ik heb er lang over nagedacht en kwam erop uit dat ik in mijn studententijd eigenlijk heel veel bezig was met literatuur en verhalen schrijven. Dit was ik door de jaren helemaal kwijtgeraakt. Ik heb toen besloten om minder te gaan werken en iets te doen waarvan ik weet dat de passie er is. Ik heb het schrijven weer opgepakt en daar is

Land van dadels en prinsen

uit voortgekomen: de wens om weer iets creatiefs te doen. In 2015 begon ik met het uitwerken van een verhaal en het nadenken over een interessante thematiek. Iets waarbij ikzelf iets voelde, wat mij interesseerde. Het boek is eigenlijk een Bildungsroman over twee jongens die opgroeien in Parijs en bevriend raken. Simon komt uit een welgesteld en bevoordeeld milieu. Youssef, daarentegen, is Algerijns en heeft het sociaal-economisch gezien minder goed voor elkaar. De jongens raken bevriend en halen allerlei capriolen uit, voornamelijk freerunnen over de daken van Parijs. In de ruwe stedelijke setting bouwt de vriendschap zich op totdat Simon Youssef verraadt, waardoor de vriendschap onder druk komt te staan.

Zelf ben ik op de middelbare school het lezen ontleert. Daar heb ik ook op terug gereflecteerd. Ik las zoveel op de basisschool, maar op de middelbare school ging het plezier ervan af. Misschien was ik zelf nog niet helemaal toe aan de zware literatuur die soms boven kwam op school, zoals

Het Verdriet van België.

Dit was ongeveer totdat ik in mijn studententijd op een markt het verzameld werk van Jan Wolkers voor een euro op de kop had getikt. Toen dacht ik: ik ga weer eens lezen. En eenmaal begonnen met lezen, ben ik in een weekend door bijna duizend pagina’s geraasd.

Jouw boek werd gekozen uit ongeveer 35 titels. Wat betekent deze nominatie voor jou als auteur?


Ik vond het natuurlijk fantastisch om te horen. De prijs is voor jongerenboeken en boeken die volwassenen ook leuk kunnen vinden om te lezen. Het is fantastisch dat mijn boek jongeren op een zeker niveau aanspreekt. Zelf heb ik het lezen op een bepaald moment ontleert en ben ik pas op mijn drieëntwintigste weer begonnen. Er waren boeken die me het plezier ontnamen. En dat een jury dan

Land van dadels en prinsen

ziet als een boek dat jongeren kan aanspreken, is een fantastisch compliment. Ik vind het niet alleen een eer om te zeggen: “kijk eens hoe goed het boek is geschreven”, maar vooral omdat het mensen aanspreekt. Er zit serieuze thematiek in die relevant kan zijn voor jongeren, vooral in grote stedelijke gebieden: racisme, discriminatie. Allemaal ook actuele onderwerpen waarmee ik hoop jongeren te kunnen bereiken. Ja, het was echt fantastisch nieuws.

Land van dadels en prinsen

is geen officieel YA boek. Vind je het belangrijk dat mensen ook buiten die categorie lezen?


Ik denk dat dat heel erg afhangt van de persoon die het boek vasthoudt. Ikzelf was op de middelbare school nog niet toe aan zware literatuur. Ik weet nog dat ik

Twee vrouwen

van Harry Mulisch op de leeslijst had staan. Een dun boekje, dacht ik. Maar ik begreep niks van de thematiek, ik dacht echt “dit boek gaat nergens over”. Voor mij was de zogenoemde volwassenenliteratuur toen niet passend, maar voor andere jongeren kan het juist wel een goede ontwikkeling zijn. Je kunt niet zo een bepaald label toekennen aan een boek en zeggen voor wie het wel en niet gepast is. Je moet jongeren laten lezen wat ze leuk vinden om te lezen want anders zal het nooit goed uitpakken. Als ze het boek niet leuk vinden pakken ze er wel een uittreksel van internet bij. Als ze het leuk vinden, blijft de Playstation staan en gaan ze zich verdiepen in het lezen.

Heb je de andere genomineerden gelezen?


Nee nog niet, maar ik wil het wel nog gaan doen.

Nicolas en de verdwijning van de wereld

van Anne Eekhout wilde ik eerst gaan lezen want dat is geloof ik ook een boek niet specifiek voor jongeren dus dat zal de grootste concurrentie zijn. En het is denk ik een heel goed boek. Wellicht lees ik de anderen ook, al heb ik al lang geen Young Adult meer vastgehouden.

Er staan 6 debutanten op de lijst en meer YA dan vorig jaar. Vind je dit een goed signaal naar de uitgevers en jonge schrijvers?


Ik vind dat het zo’n prijs siert dat men juist kijkt naar debutanten. Die hebben het ontzettend zwaar op de boekenmarkt. Als debutant is het de grootste uitdaging om je naam en boek de markt in te krijgen zodat het schrijverschap momentum krijgt. Het probleem is alleen het krijgen van bekendheid als je maar een klein aantal boeken verkoopt. Er wordt maar een beperkt aantal oplages gedrukt voor een debutant. Daarnaast hou je als schrijver bijna niks over aan het boek als debutant en dat maakt het lastig om het schrijverschap uit te breiden. Tijd om te schrijven is er alleen met voldoende geld om niet (veel) te hoeven werken. Als de prijzen dan juist veel debutanten kiezen, prikkelt dat om te schrijven en goede literatuur af te geven. Dat deze prijs ruchtbaarheid geeft aan het boek is heel belangrijk.

Heb je nog tips voor jonge mensen die een boek willen schrijven?


Wat je moet doen is zelf veel boeken lezen, maar dat is natuurlijk voor de hand liggend. Het gaat niet alleen om lezen, maar echt op een bepaalde manier lezen. Er zijn twee manieren van lezen: een nonchalante lezer of lezen als een student of autodidact. Dat laatste heb ik zelf ook gedaan toen ik korte verhalen wilde schrijven. Wat ik me goed herinner is het lezen van boeken op zo’n manier dat ik alles te weten kon komen over hoe de schrijver zo’n verhaal opzet: verhaallijnen uitwerken, schrijfstijlen, zinsconstructie. Ik las heel secuur en wilde doorgronden wat de schrijver als vakman had gedaan. Alleen zo kun je leren begrijpen wat schrijven betekent. Mijn tip is om te proberen analytisch te lezen en boeken door te spitten, want er valt zoveel uit te halen.

Werk je aan een nieuw boek?


Ja, ik werk momenteel aan de tweede. Dat is net zoals dit boek ook in een best exotische setting. Alhoewel, Parijs is natuurlijk niet per se exotisch voor iedereen. Het tweede boek zal gaan over een jongen die opgroeit in het postcommunistische Oekraïne. Zijn broer is verdwenen tijdens de val en hoe ouder de jongen wordt, hoe meer vraagtekens hij zet bij de verdwijning van zijn broer. Ik vind het ontzettend interessant om de research te doen voor dit verhaal. Er is namelijk zo weinig weet van wat er in de meeste landen is gebeurd tijdens het Interbellum. Dat decor wil ik graag overbrengen met een persoonlijk verhaal.

Is er een reden dat je neigt naar zware thematiek in tegenstelling tot veel andere boeken voor jongeren?


Dat is een goede vraag. In beide boeken overheerst inderdaad de serieuze en trieste ondertoon. Ik trek zelf denk ik gewoon meer naar de donkere kant van de mensheid toe. Ik interesseer me daar wellicht voor omdat ik die kant van mensen wil leren begrijpen. Ik ben geïnteresseerd in wat mensen beweegt om misdrijven te begaan of familie te verlaten. Daar neig ik toe met films en wat ik zelf lees. Zoeken naar het waarom.

Wat betekent het voor jou als je deze prijs wint?


Als allereerste zou ik in navolging van Tommy Wieringa uit blijdschap het kanaal in duiken. Ik zou vooral heel blij zijn en echt een feestje bouwen, en de drankjes zijn natuurlijk op mij!

Dit boek kun je meteen bestellen via deze bestellink van Libris.nl

.

.