Dinsdagavond in Black Valley. Wanneer John door Anne verlaten wordt, voelt het hele dorp diezelfde avond nog de gevolgen. Sirenes loeien, geheimen komen aan het licht en relaties worden grondig door elkaar geschud. Een mysterieuze oma, een getraumatiseerde rechercheur, een zwijgzame pretpark medewerkster; ieder van hen zal vanavond, net zoals John en Anna, moeten kiezen tussen de waarheid en de eenzaamheid van de leugen.
Ik heb nog niet eerder iets van Frauke Heyde gelezen. Dit boek mocht ik als verrassingsboek ontvangen voor de Leesfabriek. Ik ben er na ontvangst ook snel in begonnen want ik was vrij snel heel enthousiast. De introductie van de personages en de opbouw van de spanning was ontzettend goed gedaan. Soms zijn er bij personages direct clichés te zien, maar Frauke richt zich op de thema’s van liefde, eenzaamheid, geheimen en dieper gaan. De kwetsbare stukjes van herinneringen en emoties hadden iets intiems en ik voelde me dan ook al snel verbonden met de personages uit het boek.
Ik vond het wel jammer dat het hele boek zich afspeelt op één avond. Hier wordt niet vaak naar verwezen, maar het lijkt daardoor wat ongeloofwaardig dat er zoveel kan gebeuren op één avond. Er gebeurt zoveel bij de personages en aan het einde van het boek is er geen los eind meer te bespeuren. Dit maakt het nog ongeloofwaardiger. Van mij had het tijdspad wel losgelaten mogen worden, er wordt namelijk nog wel af en toe terugverwezen naar die ene avond. Zonder had het mij als lezer niet opgevallen dat het in zo’n kort tijdsbestek gebeurde.
Elk hoofdstuk wordt vanuit het oogpunt van een ander personage geschreven. Daardoor duurde het voor mij wat langer om echt in het verhaal te komen. En in een boek met 240 pagina’s heb je niet veel tijd om er in te komen, want je bent snel aan het einde. Ik denk dat het goed is om los te laten dat je nog niet alles begrijpt want dat is ook wel de manier waarop het boek geschreven is.
Als je eenmaal in het boek zit, leest het verhaal vlot en doordat dat personages allemaal een mysterieuze kant hebben, wil je gewoon doorlezen. Het boekt telt korte hoofdstukken, waardoor de verleiding tot die; “nog een hoofdstuk dan” heel groot is. Frauke Heyde slaagde er in om mijn medeleven te geven aan mensen waar ik in mijn echte leven soms met mijn ogen naar zou rollen. De verhalen van Anne en John, Trudy en anderen zijn herkenbaar en vloeiend geschreven. Ook worden er verschillende maatschappelijk relevante en soms zelfs wat omstreden onderwerpen beschreven. Denk bijvoorbeeld aan polygamie.
Het boek zit vol mooie quotes, waarheden die je even tot nadenken zetten. De verschillende personages hebben allemaal een of andere vorm van eenzaamheid die ze met zich meedragen.
Een plek waar eenzaamheid niet bestaat
is een kwetsbaar en meeslepend verhaal met een oog voor kleine, levendige details en staat vol met mooie zinnen als:
“De grootste eenzaamheid voel je wanneer je beseft dat de mensen die het dichtst bij je staan, je nooit helemaal hebben gekend.”
Deze recensie is geschreven door Daphne Maatman, 30 jaar, Sociaal Pedagogisch Hulpverlener en een ware boekendraak. Wil je volgen wat ze leest, kijk dan op haar Instagram: daffodilsbooks.
Een plek waar eenzaamheid niet bestaat / Frauke Heyde / Uitgeverij Boekerij / 2019 / 256 blz. / ISBN 978 9401 457 668
Gastblogger:
op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfabriek!
Dit boek kun je meteen bestellen via deze bestellink van Libris.nl
.
.