Te waar om mooi te zijn

is het literair debuut van de achttienjarige Roxanne Wellens. Met haar eigen rugzak vol emotionele bagage wandelde ze in haar eentje de pelgrimsroute naar Compostela. Dit boek is haar eigen zoektocht naar vrijheid en antwoorden na de dood van haar grootouders. Drie van de vier kozen zelf voor de dood.

‘

Wat doe je wanneer je wereld is ingestort? De scherven oprapen? Je leven lijmen? Toegeven dat het nooit meer hetzelfde zal zijn?’ (pagina 25)

Wanneer Othello, negentien jaar, te horen krijgt dat zijn zus Minthe zelfmoord heeft gepleegd, blijft hij met veel vragen achter. Minthe was op zoek naar vrijheid, maar kon dat niet vinden in haar leven en was ervan overtuigd dat de dood haar die wil kon bieden. Om zijn verdriet een plaats te geven, besluit Othello Minthes zoektocht af te maken en aan te tonen dat ze het mis had: hij zal vrijheid vinden, maar wel in het leven. Samen met zijn onderbuur Rowan gaat hij op zoek naar antwoorden en er ontstaat een hechte vriendschap. Tot Othello’s leven opnieuw wordt overhoop gegooid.

‘Het mooie aan dit verdriet was dat het dwong tot eerlijkheid. Het bracht rauwe teksten, eerlijke woorden en harde uitspraken.’ (pagina 29)

Toen ik de titel van dit boek zag, dacht ik: wauw, dat vind ik mooi bedacht! En ook de cover maakte me nieuwsgierig naar het verhaal dat Roxanne Wellens haar lezer wil vertellen. Het was voor mij al snel duidelijk dat het een zwaar verhaal zou worden, ondanks dat het boek zo een klein formaat heeft en relatief weinig bladzijden telt (schrik dus niet!). Het is een gedurfd concept voor iemand die slechts achttien is om te schrijven over zo een immens verdriet, dat veel mensen op deze wereld hopelijk nooit hoeven te begrijpen. Maar de eerlijkheid waarmee zij het verhaal van Othello neerschrijft en vertelt, neemt je als lezer, of je je herkent in het hoofdpersonage of niet, mee op reis: een zoektocht naar antwoorden, maar ook naar jezelf. En dat ervaarde ik als lezer ook.

‘Hij wist niet wat erger was: Minthe die voorgoed weg was, of hij die achterbleef.’ (pagina 13)

Othello’s verhaal confronteerde me met heel wat vragen waar ik zelf ook vaak over nadenk. Maar hij confronteerde me ook met antwoorden. Sommige antwoorden zie je liever over het hoofd, omdat dat gemakkelijker is of geen extra vragen creëert, maar erbij stilstaan kan ervoor zorgen dat je er ook overheen geraakt. Wat mij erg raakte, is de manier waarop de auteur het verdriet kan neerschrijven. Hoe zij het beschrijft, is zo realistisch en zo herkenbaar hoewel het soms niet met woorden te omschrijven valt. Toch slaagt Wellens daar naar mijn gevoel wel in.

Te waar om mooi te zijn

is een boek dat zijn lezer niet loslaat en zelfs na het dichtslaan nog lang blijft rondspoken in je hoofd. Iedereen die met zelfmoord te maken heeft gekregen, zou dit boek misschien ooit moeten lezen. Maar ook alle anderen, om een beter beeld te krijgen van hoe iemand zich op zo een moment vaak voelt. En wat dat verdriet teweeg kan brengen. Othello zal nog lang een deel van mezelf zijn dat ik zal koesteren.

Te waar om mooi te zijn / Roxanne Wellens / 2017 / Querido / 157 blz. / ISBN 9789045121291