Toen
A27
binnenkwam wilde ik het boek direct oppakken vanwege de mooi vormgegeven cover, maar ook de achterflap maakte mij nieuwsgierig naar het verhaal.
A27
heeft drie personages in de hoofdrollen en alle drie rijden ze, uiteraard, over de A27. Allemaal hebben ze hun eigen problemen. Zo probeert Henri de overname van een reisbureau voor elkaar te krijgen, is Malines onderweg naar haar tweelingzus die met pech op de vluchtstrook staat en denkt Sjors over zijn familie na terwijl hij onderweg is naar een vergadering.
A27
is een boek waarvan ik blij ben dat ik het voor De Leesfabriek kon lezen, want anders had ik het waarschijnlijk niet leren kennen. Het is wel een boek wat een aantal hoofdstukken de tijd nodig had om me het verhaal in te trekken. Zo moest ik nogal wennen aan de schrijfstijl van Stefan Popa. Popa maakt geen gebruik van aanhalingstekens en als iemand iets zegt wordt dat aangegeven door een streepje. Vervolgens begint Popa niet op een nieuwe regel wanneer de persoon uitgesproken is en dit zorgt ervoor dat je moet opletten. Persoonlijk vind ik dit dan ook het grootste minpunt van het boek, zeker omdat het niets lijkt toe te voegen aan het verhaal.
Daarnaast is het niet het makkelijkst geschreven boek. Bij de meeste dunne boeken vlieg ik (vaak wat oppervlakkiger) erdoorheen, maar
A27
eist je aandacht op en weet die naarmate het verhaal vordert steeds beter vast te houden. Het eerste gedeelte van het boek, kon ik het namelijk nog makkelijk wegleggen, maar hoe meer ik over de personages leerde, hoe meer ik over hen wilde weten en door wilde lezen.
Wat me bij dit boek met name verbaasde, is hoeveel Popa over deze personages weet te vertellen in de 252 bladzijden die het boek telt en het tijdsbestek wat het boek beslaat. De personages zitten in hun auto, maar omdat zij alleen zijn met hun gedachten, komt de lezer genoeg over ze te weten om een goed beeld van hen te kunnen vormen. Ze zijn niet sympathiek te noemen, maar ze zijn wel heel echt.
Wat ik erg leuk vind aan dit boek is dat het als uitgangspunt een file heeft, een alledaagse situatie waarbij veel mensen betrokken zijn, en daaruit een paar mensen uitlicht. Het zet je aan het nadenken over wat de achtergrond van mensen is waarmee je zelf in de file staat, het zouden zomaar mensen als Henri, Sjors of Malines kunnen zijn.
A27
is dus een boek waar ik eerst wat moeilijk vat op kon krijgen, maar toen ik eenmaal meer te weten kwam over de interessante personages hield het me vast. Juist de alledaagse situatie maakt het boek realistisch. Ik ben zeker van plan om ook Popa’s debuut te lezen, Verdwenen grenzen (
) en hoop dat hij nog lang niet uitgeschreven is.
A27/ Stefan Popa/ Uitgeverij Marmer/ 2015/ 252 blz./ ISBN: 9789460682421