Eleanor & Park

is het tweede boek dat is geschreven door de Amerikaanse auteur Rainbow Rowell. Het boek gaat over Eleanor, een introvert meisje die in een moeilijke thuissituatie zit. Ze kan het niet vinden met haar stiefvader en ze hebben het niet erg breed. Op school wordt ze vaak gepest om de kleding die ze draagt en het feit dat ze stevig gebouwd is. Park is een stille, Half-Koreaanse jongen die het liefst de hele dag stripboeken leest en naar rock-muziek luistert. Ze leren elkaar kennen in de bus naar school op Eleanor’s eerste dag. In het begin zijn ze beiden erg verlegen en afstandelijk maar hier komt verandering in wanneer Park ontdekt dat Eleanor meeleest met zijn stripboeken. Naarmate het boek vordert leren ze elkaar steeds beter kennen en krijgen ze gevoelens voor elkaar.

Eleanor & Park

was al het derde boek wat ik las van Rainbow. Haar boeken hebben een manier om je helemaal in het verhaal slepen. Doordat het verhaal erg realistisch is geschreven is kunnen veel mensen er aan relateren. Het is niet een roman waarbij je alleen maar perfecte personages hebt. Eleanor en Park zijn niet perfect en daardoor wordt het gemakkelijker om je in te leven in het verhaal. Het boek draait buiten dat niet alleen om de relatie tussen de twee, maar je krijgt ook veel mee van de thuissituatie van Eleanor. Ze is een van vijf kinderen en haar moeder is getrouwd met een man waar geen van de kinderen mee overweg kan. Daar bovenop heeft ze ook nog een vader die zich nergens zorgen om maakt. Ondanks alle tegenslagen in haar leven, laveert Eleanor min of meer behendig om de problemen heen en gaat ze steeds maar door. Misschien heeft ze ook wel niet echt veel keuze.

Het boek is zó geschreven dat je wel door wilt blijven lezen, eigenlijk net zoals bij al Rowell’s boeken. Omdat je nooit zeker weet wat er verder gebeurt, kan je gewoon niet stoppen met lezen, dit is tenminste wat er bij mij gebeurde. Ik moet trouwens eerlijk bekennen dat van de boeken die ik van Rowell gelezen heb E & P tot nu toe, ik dit de minste vond. Misschien komt dit door het feit dat ik als 20+’er in een andere levensfase zit dan de personages in het boek, maar buiten het feit dat het echt een goed boek is, is het niet een van mijn favorieten. Maar het boek is echt, het beschrijft gevoelens van personages die we allemaal zouden kunnen hebben, die we allemaal gevoeld hebben toen we ons onzeker voelden. Neem bijvoorbeeld de volgende quote over hoe Rowell Eleanor beschrijft:

“Eleanor was right: She never looked nice. She looked like art, and art wasn’t supposed to look nice; it was supposed to make you feel something”

“Eleanor had gelijk. Ze zag er nooit leuk uit. Ze was een wandelend kunstwerk, en kunst hoefde niet leuk te zijn; kunst gaf je gevoelens”

Het boek speelt zich af in het jaar 1986. Dit alleen is al te zien aan het feit dat Park muziek afspeelt op een walkman met cassettebandjes. Dit vond ik dan weer wel erg leuk om te lezen, omdat ik toen ik klein was ook altijd met mijn walkman en koptelefoon rondliep door het huis. Ook is het te zien aan de kleren die worden beschreven in het boek, echt kleding van die tijdsperiode, maar erg leuk om te lezen. Ik hou daar wel van.

Zowel Eleanor als Park hadden hun eigen problemen met het accepteren van wie ze waren, of het nou was hoe ze eruit zagen of hoe hun familie hen zag. Eleanor had problemen daarbuiten, zoals ik eerder al beschreef in haar thuissituatie. Park heeft moeite met zijn eigen identiteit te ontwikkelen en zijn mannelijkheid. Ze ontwikkelen een band doordat ze voor hun gevoel nergens bij horen, samengebracht door stripboeken en muziek.

Het verhaal is simpel, maar sleept je mee en heeft een einde dat je totaal niet ziet aankomen. Het zijn situaties waar we allemaal in terecht hadden kunnen komen. Er waren momenten waar ik de angst van de personages kon voelen vanuit het boek. De drama in het boek is niet melodramatisch maar realistisch. Het is precies het type YA waar (bijna) iedereen zich mee kan relateren.

Deze recensie is geschreven door Daphne Maatman, 25 jaar, Sociaal Pedagogisch Hulpverlener. Blogger, Instagrammer en Boekenwurm. Wil je volgen wat ze leest, kijk dan op haar Instagram: daffodilsbooks.

En nog een mening, van Helene Ouwehand, 26 jaar, eigenaar van Social Media Express in Leiden. Behalve voor De Leesfabriek schrijft Helene ook voor Whoopsie Leesie.


Eleanor & Park

was een van de boeken die al heel erg lang op mijn verlanglijstje stond, maar toch duurde het even voordat ik het boek las. Toen ik het eindelijk las, wilde ik dat ik dat al veel eerder gedaan had. Wat een geweldig boek! Alhoewel er op zich weinig gebeurt in het boek, is het door de schrijfstijl van Rainbow Rowell een verhaal wat je moeilijk weglegt. Ik wilde de hele tijd weten hoe het verder gaat met Eleanor en Park. De verhaallijn van de twee hoofdkarakters is mooi opgebouwd. In het begin is het een mysterie waarom de twee karakters op een bepaalde manier op situaties reageren, maar door het verhaal heen leer je ze steeds beter kennen en vallen er steeds meer puzzelstukjes op hun plek. Dat vond ik ook het meest bijzondere aan dit boek. Het verhaal is niet doorsnee en het einde laat je zeker nadenken.

Eleanor & Park

zal me dan ook nog lang bij blijven. Dit boek is absoluut een aanrader voor iedereen die houdt van contemporary YA met een twist!

Eleanor & Park / Rainbow Rowell / vertaling door Annelies Jorna en Ineke Lenting / Uitgeverij van Goor / 2014 / 336 pag. / ISBN 9789000342631