Ik, voor eeuwig
volgt de veertienjarige Sacha. Sacha heeft een redelijk leven, zijn ouders zijn gescheiden, maar verder heeft hij het goed. Toch wringt er iets bij Sacha. Dan ontmoet hij Augustin, hij raakt helemaal van hem in de ban en omdat hij zich al verveeld voelde geeft dat hem het extra zetje om aan de drank en drugs te gaan. Samen met Augustin gaat hij feestend door het leven, met als gevolg slechte schoolresultaten, het verwateren van de relatie met zijn familie en het langzaam leren kennen van zichzelf en wat hij wil.
Ik pakte dit boek op, omdat een vriendin van me, me quotes bleef sturen van prachtige, beeldende zinnen. Ik werd gelukkig niet teleurgesteld, want dit boek leest heel erg snel. Het heeft om te beginnen een ruime bladspiegel en is vrij dun, maar Sacha Sperling schrijft in korte zinnen en trekt je op een dusdanige manier het verhaal in dat je het boek amper neer kan leggen tot je het uit hebt.
De kracht van dit boek is dat de beschrijvingen ervoor zorgen dat je je even onbezonnen en onverschillig waant als Sacha. Wanneer hij dronken of high is, ziet en beschrijft hij de dingen op een andere manier. Hierdoor is het niet moeilijk om het gevoel te krijgen dat je hetzelfde meemaakt als hij. Ik denk wel dat dit heel persoonlijk kan zijn en dat je er van moet houden, maar mij hield het enorm in zijn greep.
Naast het feit dat ik het erg fijn geschreven vond, werd zeker aan het einde duidelijk wat Sacha echt denkt en voelt. Wat hij wil. Langzaam begint tot hem door te dringen dat Augustin geen persoon is waarvan hij kan houden, omdat hij niets van hem terugkrijgt. Hij komt erachter dat louter feesten helemaal niet voor voldoening zorgt, maar soms juist voor leegte. Deze verandering in hoe Sacha de dingen om zich heen bekijkt vond ik heel subtiel en mooi verwerkt en daardoor kreeg het boek nog een extra laag.
Er is wel een minpuntje dat ik kan noemen en dat is dat ik het zelf wat ongeloofwaardig vond overkomen dat Sacha pas veertien is. Als je het boek leest, zou je hem eerder 16 à 17 schatten. Gelukkig stoorde dit verder niet heel erg, maar het deed me wel af en toe even verbaasd kijken.
Het einde van het boek wist mij wel te verbazen en ik vond het erg origineel en een mooie afsluiter, maar veel wil ik er verder niet over zeggen. Als je dat wil weten moet je het boek zelf maar gaan lezen. Ik hoop dat zijn andere boeken nog uit het Frans vertaald worden en als je van mooie beschrijvingen houdt en een pakkend verhaal zou ik dit boek zeker aanraden.
Deze recensie is geschreven door Jacoline Maes, 17 jaar, uit Bleiswijk. Jacoline, 6 VWO leerling aan het Melanchthon Bergschenhoek, schrijft ook over boeken op haar eigen blogsite
.
Ik, voor eeuwig / Sacha Sperling / vertaald door Kiki Coumans / Uitgeverij Meulenhoff / 2011 / 192 pag./ ISBN 9789029086158