Na tien jaar keert Angela Gutmann terug naar Mumbai, waar zij en haar zoon in het luxueuze Taj Mahal Hotel verbleven toen dat door terroristen werd bestormd en bezet. In het vliegtuig weer huiswaarts raakt ze in gesprek met de bizarre, naar spiritualiteit hunkerende Jane, die haar enkele confronterende vragen voorlegt: Bestaat troost echt? Wie is de mens als hij geen herinneringen zou hebben? Kun je heimwee hebben naar jezelf?

Al gauw blijkt niet alleen een vijfsterrenhotel een glimmende façade te bezitten waarachter een warrig maar efficiënt kluwen van geheime gangen en connecties schuilgaat. Bij de mens is dat niet anders.

Dit is zo’n boek dat ik niet koos omwille van de cover. Want eerlijk gezegd ben ik er absoluut geen fan van. Moest ik in de boekhandel hebben gestaan voor de rekken vol boeken en zou ik geen tijd hebben om alle achterflappen te lezen, dan zou dit boek zeker in het rek blijven staan. Maar toch past de cover uitstekend bij het verhaal en zie ik wel waarom men deze cover heeft gekozen. Zo blijkt maar weer dat je je keuze om een boek te lezen, te kopen of te kiezen niet enkel mag baseren op die prent op de voorkant.

Vanderstraeten toonde eerder al aan dat ze weet wat schrijven is en dat ze absoluut een plaats verdient tussen de grootste der grootten in de Nederlandstalige literatuur. En ook in dit boek is het niet anders. De auteur slaagt erin om het verhaal zodanig op te bouwen dat je stukje bij beetje het hele leven van de protagonist kent en begrijpt en ook inziet waarom ze doet wat ze moet doen. Daarnaast hanteert ze een prachtige schrijfstijl waarmee ze het decor en de personages schetst met een bijna ongekende precisie en schoonheid. Daardoor ontstaat de onvermijdelijke en noodzakelijke band tussen de lezer en het hoofdpersonage.

Hoewel ik dus fan ben van Vanderstraeten vind ik het verhaal op sommige momenten heel wat minder boeiend. Op het ene moment wordt je als lezer overladen met gebeurtenissen, indrukken en personages en op een ander moment valt er dan een leeg gat dat niet wordt opgevuld. Tijdens de reis krijgt de protagonist heel wat psychologische vragen voorgeschoteld en duiken we mee in haar herinneringen. Deze flashbacks vielen voor mij vaak ietwat langdradig uit en konden me in mindere mate boeien. Maar bij de terroristische bezetting dan weer werd je als lezer overrompeld en kreeg ik op enkele bladzijden erg veel informatie te verwerken. Tegen het einde vond de auteur het perfecte evenwicht tussen haar schrijfstijl en de gebeurtenis om het verhaal boeiend te houden.

Het Vlindereffect

is een filosofische roman over omgaan met verlies en wat er schuil kan gaan achter een weelderige façade. Margot Vanderstraeten schreef haar vierde roman een toonde nog maar eens dat ze het schrijven in de vingers heeft. Ze is een Vlaams talent dat we zeker niet uit het oog mogen verliezen.

Het Vlindereffect / Margot Vanderstraeten / Atlas Contact / 2014 / 284 pag. / ISBN 9789025444297