“Ik weet inmiddels dat sterven niet moeilijk is. Het gaat met een klap en dan is alles zwart. Geen tijd om na te denken. Gelukkig maar. Anders zou ik al snel gaan piekeren over wat ik fout had gedaan. Bang worden om op mijn kop te krijgen. Gek is het niet als het leven ineens stopt. Het stopt. Mijn vader had me eens verteld dat er mensen zijn die een tunnel van licht zien, maar die zag ik niet. Wel hoorde ik een vrouwenstem. Ik dacht van mijn moeder. Ze riep: ‘Johannes Klein, kom terug!’ Zo raar, want ik heb geen moeder en bijna niemand noemt mij bij mijn geboortenaam.”

Het is woensdag 19 mei.

Het verhaal begint met Vanessa. Vanessa is een jonge vrouw en wil graag kinderen. Maar dat lukt niet op de normale manier, daarom doet ze samen met haar vriend aan ivf-behandelingen. Dat lukt alleen niet. Na een aantal behandelingen haken de gynaecologen en haar vriend af. Het blijkt dat haar vriend traag zaad heeft. Ze gaat op zoek naar een andere man. Die vind ze. Hij heet Sam en komt uit Australië. Vanessa hoopt dat Sam haar wel kan bevruchten en gaat met hem naar bed. Na de seks rijdt Vanessa zwaar in gedachten naar huis. Ze veroorzaakt bijna een ongeluk. Thuis wachten haar vriend en een vriendin op haar. Ze willen de dokter voor haar bellen, omdat ze denken dat het niet goed met haar gaat. Vanessa wil niet op de dokter wachten en stap in de auto om naar haar moeder in Drenthe te vluchten. Ze zit heel verward in de auto en…

Het verhaal gaat verder met John Klein. Hij verblijft in een hotel in New York samen met zijn vriendin Brenda. Als Brenda het dezelfde avond uitmaakt, gaat John alleen terug naar Amsterdam. Het verhaal van John speelt zich af in het vliegtuig waarin hij toevallig naast een kennis van vroeger zit. Aangekomen in Amsterdam neemt John een taxi naar Haarlem. In Haarlem ziet hij ineens zijn zoon Johan. Hij laat de taxi stoppen en roept ‘Johan!’…

Het derde verhaal gaat over Johan Klein. Johan is 10 jaar en woont bij zijn opa. Zijn vader is altijd op reis. Zijn moeder heeft hij nooit gekend. Johan komt erachter dat zijn moeder is overleden. Johan gaat naar het ziekenhuis om daar te vragen hoe zijn moeder is overleden. Johan krijgt geld van de dokter voor een taxi terug naar huis. Wanneer hij uitstapt ziet hij opa, maar hij hoort tegelijkertijd een ander zijn naam roepen. Dan volgt er een verschrikkelijke klap.

Deze drie verhalen lopen door elkaar. In elk hoofdstuk is een ander aan het woord. Dat zorgt ervoor dat het verhaal niet eentonig wordt. Elk hoofdstuk zit vol details, daardoor krijg je een goed beeld van alles wat er gebeurd. Het boek bestaat uit twee delen; 19 mei en een jaar later.

Het is een zeer verrassend verhaal. De hoofdpersonen hebben meer met elkaar te maken dan dat ze denken. Ook de bijpersonen spelen een belangrijke rol. Het verhaal wordt nog verrassender als je aan het einde van deel 1 komt. Het neemt een zeer onverwachte wending. Elle van Rijn heeft een heel goed verhaal geschreven. Ze is heel goed in het opwekken van verkeerde ideeën. Er zitten veel details in het verhaal, zodat je een goed beeld krijgt van alle personen en alle gebeurtenissen. Van Rijn heeft opnieuw bewezen dat ze kan schrijven. Het verhaal is helder, direct en rauw.

Kelly Scheffer heeft eerder een recensie op De Leesfabriek geschreven over dit boek. Zij schrijft:’ Het boek is echt heel mooi. Dit komt doordat je met de personages meeleeft.’ … ‘Het is echt de moeite waard om te lezen. Plus het leest makkelijk en snel weg.’ Ik ben het helemaal met haar eens. Het boek is zeker de moeite waard!

Deze recensie is geschreven door Sanne Jakobs, 18 jaar, gaat na de zomer beginnen aan de HS Ipabo Amsterdam/Alkmaar

De dag waarop ik Johannes Klein doodreed / Elle van Rijn / Uitgeverij Anthos / 2011 / 269 pag. / ISBN 9789041417732