Hoeveel is te weinig?
Wintermeisjes
gaat over Lia en ze is een wintermeisje; iemand die niet dood is, maar ook niet echt levend. Ze leeft in een tussenwereld, opgesloten in haar gedachtes van slechte zelfbeelden en zelfmutilatie. Haar doel is om dunner te worden en daarna nog een beetje dunner tot de gewenste 0. Hiermee bedoelt ze niet maat 0 of maat 00 maar 0 kg, want dan is ze de dunste van de wereld. Ze gaat voorbij de benodigde 50, lager dan 48 en 45 en 43. 38, de gevarenzone, zou goed zijn, maar als je je doel hebt bereikt, staat het volgende doel al om de hoek te gluren. Steeds meer en meer afvallen, steeds minder en minder wegen.
Lia is niet de enige met deze droom van de dunste zijn. Samen met haar vriendin Cassie heeft ze ooit een weddenschap afgesloten: ze zouden een team en tegelijk tegenstanders zijn in de eeuwige strijd om de dunste van de school zijn. Maar Cassie zal haar doel nooit bereiken, want ze is dood. Ze is gestorven aan een gescheurde slokdarm, een doodsoorzaak kenmerkend voor alcoholisten. Cassie had boulimia en niet alleen haar maag maar ook haar slokdarm raakte ernstig beschadigd door het steeds maar weer uitspugen van ongewenste calorieën. Lia wordt geteisterd door Cassie’s geest, die haar mist en zegt dat ze op moet schieten. Maar wat gebeurt er als Lia van een vreemde hoort dat Cassie’s laatste woorden waren dat zij, Lia, gewonnen had? Een geheime weddenschap, woorden die niets betekenden voor ‘outsiders’. Wordt dit Lia’s einde of ziet ze in dat dit de verkeerde kant op gaat? Ze moet een keuze maken, voordat het te laat is, want hoe veel is te weinig?
Wintermeisjes
van Laurie Halse Anderson wordt verteld door Lia en dit maakt de impact die het verhaal achterlaat groot. Je weet precies wat ze denkt, hoe ze denkt en waarom ze het denkt. Je krijgt het gevoel alsof je in het hoofd van een meisje met anorexia zit en dat is geen fijne plek. Hallucinaties, calorieën en diepe afgronden leiden dit verhaal. Het verhaal is ingewikkeld opgebouwd omdat Anderson ervoor heeft gekozen om het vanuit het perspectief van het wintermeisje te vertellen, met de waanbeelden en spookverschijningen die daarbij horen. Het laat duidelijk zien hoe de koude wereld van meisjes met anorexia opgebouwd is, bestaande uit bezoeken aan psychiaters en ‘gevangenissen waarin ze je volproppen met slangen vol met gif’.
Het is zeker een verhaal waaruit je iets kan leren; het verhaal is afschrikwekkend en waarschuwt. De gedetailleerde manier waarop het verteld wordt laat extra duidelijk zien wat er door het hoofd van zulke meisjes gaat. Ik weet wel wat ik vanavond ga doen: lekker op de bank zitten met een nieuw boek EN m’n chocolade paashaas, zodat al die nare gedachten van Lia uit mijn hoofd verstoten worden door de heerlijke chocoladesmaak.
Deze recensie is geschreven door Nicky Boesen, 18 jaar, leerling van het Pascal Blaise College te Zaandam
Wintermeisjes / Laurie Halse Anderson / vertaald door Michèle Bernard / Uitgeverij Moon / 2010 / 288 pag. / ISBN 9789048807253