Wat een gezellige vakantie zou moeten worden eindigde in een familie drama voor Angela en haar broer Richard met hun gezinnen. Jarenlang hebben ze slecht contact gehad, maar nu hun moeder is gestorven wil Richard daar verandering in brengen door samen enkele dagen door te brengen in Frankrijk in een huisje dat ze huren. Maar ieder heeft zijn eigen geheimen, Richard is een dokter die veel schuldgevoel heeft omdat een jong meisje in een rolstoel is beland. Hij staat op het punt om in een rechtszaak terecht te komen doordat de chirurg hem de schuld geeft. Louisa, zijn vrouw, heeft een nogal wild verleden waar ze in terecht kwam toen ze scheidde van haar ex. De stiefdochter van Richard, Melissa genaamd en 16 jaar is een wegloper en populair in school, maar niet bepaald vriendelijk. Ze doet alsof ze Richard haat maar eigenlijk vind ze hem een voorbeeld en wil ze zoals hem zijn.
Het gezin van Angela bestaat uit 5 man, alhoewel het in Angela’s ogen er 6 zijn. Tijdens de vakantie is het de 18e verjaardag van haar eerste kind, Karen, dat dood geboren was doordat ze leed aan het zeemeerminsyndroom, maar Angela kan haar niet laten gaan. Dominic heeft na 9 maanden werkloos te zijn terug werk en begint zich hierdoor wat beter te voelen. Door de werkloosheid is hij een affaire begonnen met Amy, waar hij nu spijt van heeft. Daisy is de zeer gelovige 16 jarige dochter van Angela, maar het klikt niet goed tussen hen. Angela snapt het Christendom niet goed en wanneer Daisy ontdekt dat ze lesbisch is verwacht ze dan ook dat ze het laat vallen. Dan hebben we Alex, hij is 17 jaar en de typische tienerjongen. Hij is verliefd op Melissa en denkt alleen maar aan haar tot zijn oog op Louisa valt. Als laatste is er Benjy het jongentje van 8 jaar hij leeft in zijn fantasie en denkt alleen maar aan zombies en andere schepsels waar hij mee vecht.
Doorheen het boek zie je hoe alle geheimen uitkomen en hoe iedereen de informatie die ze krijgen probeert te verwerken of gewoon vergeten. De twee families gaan hun banden versterken alhoewel sommige elkaar liever niet meer tegenkomen na deze vakantie vol met geheimen. In het boek wissel je telkens van personage, je leest door de ogen van de 8 leden van de gezinnen, één keer lees je zelfs door de ogen van Karen, maar je leest ook stukken uit boeken of stukken die over de omgeving gaan. Het is redelijk moeilijk om te kunnen volgen in het begin, maar eenmaal je het te pakken hebt valt het mee. In plaats van hoofdstukken zijn er dagen die dus heel wat pagina’s tellen.
Ik persoonlijk vind de rode draad van
Het rode huis
goed, maar vind deze toch wel speciale wijze van schrijven niet zo goed. Ik vond dat door de gedachten van elk personage apart te beschrijven het verhaal minder één leek. Toch is het een interessante schrijfwijze aangezien je heel veel te weten komt. Zoals altijd heeft Mark Haddon weer een bijzonder boek geschreven, dat een uitdaging is om te lezen.
Deze recensie is geschreven door Hanne Hoydonckx, 15 jaar, scholier aan het Pius X College te Tessenderlo
Het rode huis / Mark Haddon / vertaald door Harry Pallemans / Uitgeverij Atlas Contact / 2012 / 272 pag / ISBN 9789025438708