Ik ben nog nooit zo overstuur geraakt door een boek.
Les Liaisons Dangereuses
is een briefwisseling in de 18e eeuw tussen Mevrouw de Merteuil en Burggraaf Valmont. Het zijn beiden zeer sluwe mensen, die de ene persoon na de andere voor zich veroveren om hen dan op een listige en pijnlijke manier te dumpen of een schandaal rond die persoon te veroorzaken. Veroveringen te over… maar het liefst wil Valmont Madame de Merteuil veroveren, maar daarvoor moet hij zijn veroveringstalent eerst bewijzen door Mevrouw de Tourvel, een zeer deugdzame, getrouwde jongedame, te veroveren. Een beetje beeld maakt het misschien wat duidelijker:
Doordat het boek enkel bestaat uit brieven, had ik het gevoel dat ik niet helemaal in het verhaal zat omdat ik altijd te lezen kreeg wat er al gebeurd wás. Ik had het gevoel dat ik iemand was die de gossip probeerde te volgen, wat op een andere manier meer spannend en opwindend was dan een echte roman waarin je zelf alles beleeft. Maar doordat het juist brieven waren ben ik langs de andere kant nog nooit zo dicht geweest bij personages. Omdat ik van élk personage de bedenkingen en kritische kijk op de situatie las. Het enge en geniale was dat elk personage op zijn eigen manier gelijk had. Er was geen grote boosdoener. (Oké, Madame de Merteuil misschien een beetje. Maar ook zij vertelt haar verhaal, over hoe ze zo geworden is. En geloof me, ook jij zou op dat moment sympathie voor haar hebben.) Het boek is psychologisch geniaal. Soms probeerde ik nadat ik een brief had gelezen van Valmont, te bedenken wat ik als antwoord zou schrijven (als ik Madame de Merteuil was) en mijn kleine schets in mijn hoofd was altijd op een zo veel lager niveau dan het werkelijke antwoord in het boek. Het verbaasde me elke keer weer opnieuw. En ik vond het geweldig om zo omvergeblazen te worden door de genialiteit van het boek.
(spoiler alert) Ik was al een keer in tranen uitgebarsten toen ik de film had gezien toen ik tien jaar was ofzo (ik kon het niet aan dat de wereld zo slecht kon zijn) maar nu ik het boek heb gelezen, had ik me nog veel intenser gehecht aan elk personage, en heeft het einde me een mentale mokerslag toegediend. Toen Valmont stierf stroomden de tranen over mijn wangen. Bij films huil ik wel eens, maar bij boeken was dit de eerste keer.
Het boek was prachtig.
Les Liaisons Dangereuses / Pierre Choderlos de Laclos / 1782 / er is o.a. een Nederlanndse vertaling van Uitgeverij Rainbow uit 2002 of eentje van Uitgeverij Arbeiderspers, met een vertaling van Adriaan Morriën / 394 pag. / ISBN 9789029528092