De debuutroman van Murat Isik volgt het alombekende motto voor schrijvers: write what you know:

Verloren grond

is namelijk erg los gebaseerd op de verhalen die zijn eigen ouders hem vertelden over Turkije. Het verhaal gaat over Mehmet, een dertienjarige jongen die in Turkije woont in de jaren zestig, in een klein dorpje, samen met zijn ouders, broer en zusje. Zijn familie maakte al heel wat mee, maar zijn vader en moeder zijn een sterk koppel. Helaas slaat het noodlot keihard toe als Mehmet’s vader een ongeluk krijgt en het hele gezin noodgedwongen terug moet keren naar het geboortedorp van de vader, waar hen geen al te vrolijke ontvangst wacht…

Murat Isik weet duidelijk heel goed waar hij het over heeft in dit prachtig geschreven boek. Als je aan het lezen bent, kan je Turkije gewoon voelen. De warmte, de manier waarop de mensen praten, hoe ze met elkaar omgaan en natuurlijk de uiterst belangrijke familiebanden. Als je veel over Turkije weet, zal dit boek je direct terugbrengen naar het land. Als je er nog niets over weet, is het een mooie, vlotte introductie voor een intrigerende cultuur. Dit is niet het Turkije van de grootsteden Istanbul en Ankara of de toeristische plekken zoals Kusadasi, maar het echte Turkije waar de meeste Turken in wonen en leven: het platteland. In dit boek maak je kennis met hun gebruiken, rituelen, waarden, gedachtegang en visie. Je kan er heel wat van leren.

De personages zijn goed uitgewerkt. Mehmet vertelt alles over zijn leven op een vlotte manier, maar toch duidelijk door de ogen van een klein jongetje. Je maakt de evolutie van Mehmet mee. In het begin van het boek is hij duidelijk nog onwetend over de achtergrond van zijn ouders en hoe hard de wereld rondom hem kan zijn. Naarmate het boek vordert en je steeds meer verhalen over vroeger hoort en je meer te weten komt over het verleden van de familie, groeit het hoofdpersonage ook op. Dat merk je ook duidelijk aan de familiebanden waar hij waarde aan hecht. De vader en broer blijven een hele tijd mysterieus maar hij zou graag meer zijn zoals hen, de moeder en zus staan duidelijk dichter bij de kleine jongen en gedragen zich ook veel opener, praten meer over hun gevoelens en ideeën, maar Mehmet heeft niet het gevoel dat hij nog bij hen hoort. Isik geeft goed weer hoe het voelt om op te groeien in die conflictsituatie.

Verloren grond

leest vlot, maar toch heb je het gevoel midden in het verhaal te zitten door de mooie beschrijvingen van de omgeving en de nevenpersonages. Een echte aanrader voor wie kennis wil maken met een prachtige cultuur of voor wie een tragisch boek wil lezen over opgroeien.

Deze recensie is geschreven door Annelien Vanessche, ze woont in Kortrijk en is 24 jaar, ze werkt als ICT-Projectmedewerker bij Ondernemerscentra West-Vlaanderen.

Verloren grond / Murat Isik / Uitgeverij Anthos / 2012 / 368 pag. / ISBN 9789041415721