De drie broers Niels, Benjamin en Pierre waren in hun jeugd heel close en deden alles samen. Nu keren zij als volwassenen terug naar de plek waar zij zomers als kind de vakanties met hun ouders doorbrachten. De jongens, toen zeven, negen en dertien jaar oud, hadden ouders die zich niet of nauwelijks met hen bemoeiden. Ze waren altijd te druk met zichzelf en met elkaar.
Nadat hun moeder is overleden, gaan de broers haar laatste wens in vervulling brengen om haar as te verstrooien op de plek waar de vakanties werden gevierd. De plek waar zij lang geleden plotseling moesten vertrekken en daarna nooit meer terug naartoe zijn geweest. Het drama dat zich daar, al die tijd geleden, heeft afgespeeld wordt stukje bij beetje duidelijk.
De overlevenden
bestaat uit twee verhaallijnen; het jonge gezin op vakantie aan het meer en de broers als volwassenen na de dood van hun moeder. Het eerste hoofdstuk start met de tijdsaanduiding 23.59 uur en gaat terug naar toen de broers nog kinderen waren. Elk volgend hoofdstuk is 2 uur eerder dan het eerste hoofdstuk. Het beschrijft de huidige situatie en wordt gevolgd door een verklarend hoofdstuk uit het verleden. Je stapt dus eigenlijk als lezer aan het slot van het verhaal in en kijkt terug door de ogen van de middelste broer Benjamin. Hierdoor ervaar je goed hoe het nu en het verleden samensmelten. Ook lees je hoe de jonge kinderen enorm hun best doen om de liefde van hun ouders te winnen, maar daarin steeds teleurgesteld worden. Dat vond ik best wel triest om te lezen. Het laatste hoofdstuk eindigt om 00.00 uur, op het tijdstip waar het eerste hoofdstuk begint. De cirkel is dan rond.
Meestal lees ik thrillers, fictie of fantasy.
De overlevenden
is een familiegeschiedenis en ik wist niet goed wat ik ervan kon verwachten en vond het best een wat heftiger boek om te lezen. Het voelt als heel levensecht, door de gedetailleerde beschrijving van het landschap, het meertje, het huis waar het gezin verblijft en de alledaagse dingen de ze meemaken. Vooral de stukken waar de ouders hun kinderen aan hun lot overlaten en dan op een bepaald moment hulp van hun kinderen nodig hebben, vond ik ontroerend. De vader geeft openlijk toe dat hij die hulp nodig heeft. De moeder doet dat niet, omdat ze niet weet hoe ze dat moet doen. Dat bewijst de brief die de broers na haar dood vinden. En ook de slotzin vond ik indrukwekkend
‘stap voor stap terug in de geschiedenis, om opnieuw te overleven.’
Mijn naam is Nathaniël en ik ben 18 jaar. Een boekenworm ben ik altijd al geweest. Doordat ik als recensent bij de Leesfabriek ben betrokken, heb ik de laatste tijd heel veel verschillende verhaalstijlen mogen lezen. En daardoor is mijn interessegebied ook veel groter geworden, maar echt spannende thrillers en fictie dat vind ik toch wel het fijnste om te lezen. Behalve “gewone” boeken ben ik een grote fan van de stripboeken van de Legendariërs. Ze bevatten mooie tekeningen en leuke woordgrappen! Ook kan ik genieten van een game op de computer.
De Overlevenden / Alex Schulman / Vertaling Angélique de Kroon / Uitgeverij De Bezige Bij / 2020 / 237 blz. / ISBN 9789403 132419
Gastblogger:
op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfabriek!
Dit boek kun je meteen bestellen via deze bestellink van Libris.nl
.
.