Het was de rechtszaak van de eeuw, waarbij de Afro-Amerikaanse leraar Bobby Nock terechtstond voor de moord op een jong, rijk meisje. Ondanks dat haar lichaam nooit werd gevonden, werd tijdens de rechtszaak de kans dat hij veroordeeld werd erg hoog geacht. Er is één iemand onder de juryleden die gelooft in de onschuld van Bobby, namelijk Maya Seale. Jaren later, nu Maya Seale advocaat is, wil Netflix een serie maken over de geruchtmakende zaak van toen. De groep juryleden zal elkaar na jaren weer terugzien, velen boos op Maya dat ze hen heeft overtuigd van Bobby’s onschuld. Na de vrijspraak hebben de juryleden veel bagger over hen heen gekregen, omdat het voor buitenstanders vaststond dat Bobby de misdaad gepleegd had. Eén jurylid is er volledig van overtuigd dat Bobby het gedaan heeft en laat de documentairemakers weten dat hij daarvoor sluitend bewijs heeft. De spanning tussen de juryleden in combinatie met een onverwachte dood van een van hen kenmerkt het begin van een rollercoaster voor Maya.

Het boek gaf een gevoel tijdens het lezen zoals films als Runaway Jury, Making A Murderer en How To Get Away With Murder. De setting in de wereld van het recht en de bijbehorende spanningen tussen mensen die moeten beslissen over het lot van een ander maken

De laatste stem

tot een perfecte rechtbankthriller. Het interessante aan het verhaal is dat de lezer aan het begin denkt dat het een bepaalde kant op gaat, maar dat door een onverwachte dood het verhaal een heel andere weg in slaat. Daarnaast heeft schrijver Graham Moore bijzonder werk afgeleverd als het gaat om de personages. Ze waren divers en complex beschreven en hij liet hun complexheid ook terugkomen in de manier waarop ze met elkaar overlegden over de strafzaak. Het verhaal wisselt tussen de strafzaak van Bobby en de nieuwe strafzaak van het dode jurylid. Het bijzondere is dat de hoofdstukken over de vroegere rechtszaak afwisselen tussen de personages, waardoor de lezer inzichten krijgt in de manier waarop juryleden naar de zaak keken en hoe dit begrepen kan worden als je kijkt naar hun situatie.

Ook Maya’s doelgerichte en ambitieuze houding maakt dat het soms botst met andere personages, maar dit geeft het verhaal juist extra power. Maya is een sterke vrouw die niet bang is om haar mening te verkondigen en anderen op slinkse manieren te overtuigen van haar gelijk. Het is te merken dat Graham Moore normaal een screenwriter is. De personages die hij beschrijft hebben een soort onderlinge spanning en dat maakt dat het verhaal blijft uitnodigen om verder te lezen. Daarnaast bevat het verhaal geen onnodige poespas en er zit genoeg snelheid in het verhaal. Het boek leest als een film, waarbij de invulling vaak aan de lezer overgelaten wordt. Moore heeft ook op een subtiele manier toegelicht in

De laatste stem

wat de rol kan zijn van iemands achtergrond in een rechtszaak. Mede doordat de mensen uit de juryleden ook van verschillende etnische achtergronden komen leert de lezer vanuit verschillende invalshoeken hoe het is om naar een beladen zaak als die van Bobby Nock te kijken.

Natuurlijk zijn er ook mindere punten aan

De laatste stem

, bijvoorbeeld niet iedere lezer zal het verhaal even geloofwaardig vinden. Daarnaast zal de sterke persoonlijkheid van Maya ook niet iedereen bekoren. Het neemt niet weg dat

De laatste stem

de lezer steeds uitnodigt om verder te lezen en daarbij steeds op het verkeerde been wordt gezet. Het is niet eenvoudig om door te hebben hoe de vork in de steel zit, ondanks dat vanaf het begin de dader in beeld is. Het is een boek dat je oppakt, om er uren later achter te komen dat je een nacht hebt overgeslagen om het boek uit te lezen. Het zou zeker interessant zijn om het boek te vertalen naar het beeldscherm.

De laatste stem

zit simpelweg goed in elkaar, het is de perfecte whodunnit thriller om te lezen onder het genot van warme chocolademelk tijdens een regenachtige dag!

Ik geef het boek 5 sterren.

De laat stem / Graham Moore / Vertaling Karin Pijl / Uitgeverij Luitingh-Sijthoff / 2020 / 299 blz. / ISBN 978 90 245 8930 2

Gastblogger:

op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfabriek!