In

Peachez

van Ilja Leonard Pfeijffer is een Italiaanse latinist aan het woord. Hij wordt verliefd op een vrouw met wie hij via de mail correspondeert en dat verstoort de keurigheid van zijn gewoontes en de kalmte in zijn gedachten: ‘het hele leven overkwam mij voor het eerst in mijn leven’.

De bovenstaande zinsnede is kenmerkend voor de stijl van Pfeijffer. Hij schrijft in mooie zinnen die je wilt onthouden. Soms weelderig, maar hij heeft genoeg controle en smaak om niet in overvloed te vervallen. Nog knapper is dat in de toon van alle zinnen de persoonlijkheid van de hoofdpersoon weerklinkt. Hij is arrogant en snobistisch, maar lijkt dat zelf niet in de gaten te hebben. Hij heeft het goed met zichzelf getroffen en vindt dat volkomen terecht. Waarschijnlijk zou hij een verschrikkelijke gesprekspartner zijn, maar als verteller stoorde hij me niet omdat je leest hoe de liefde hem overspoelt en ziet dat hij helemaal niet zo stevig op zijn benen staat. Hij blijkt hulpeloos te zijn, weet niet wat hij met zijn gevoelens aan moet. De emoties herkent hij enkel uit klassieke teksten en hij probeert zijn eigen leven aan die Romeinse passages te koppelen. Voor de liefhebber zijn zulke citaten cadeautjes, maar anderen kunnen er evengoed rustig overheen lezen.

De hoofdstukken van

Peachez

wisselen van tijd. In het ene deel wordt het verloop van de verliefdheid beschreven, in het andere deel wordt duidelijk dat er ergens iets mis is gegaan. Dat raadsel zorgde ervoor dat ik het boek niet wilde neerleggen. Ik werd voortgestuwd door de vraag waar de liefde hem naartoe had gebracht, want zijn naïviteit biedt mogelijkheden voor allerlei problemen. Dat het ergens spaak is gelopen, zorgt er ook voor dat het geen zoetsappige roman is waarin gevoelens worden opgehemeld en een relatie het enige doel in het leven is. Wel is de liefde haast een personage, of een alomtegenwoordigheid. Tijdens het verhaal gaat het om de gevoelens van de latinist, maar aan het einde heeft Pfeijffer een diepgaandere beschouwing over de liefde geschreven. In eerste instantie is

Peachez

daarom een vlot en redelijk kort verhaal, maar toen ik het uit had bleef ik achter met veel stof tot nadenken over de ideeën die Pfeijffer op tafel had gelegd. Dat vind ik het mooie aan het boek, Pfeijffer heeft een waargebeurd verhaal zo opgeschreven dat je kan kiezen om ook tussen de regels door te lezen. Hij biedt je daarvoor de hand, maar dwingt je er niet toe. Mocht je ervoor kiezen om met Pfeijffers gedachtegangen mee te gaan, zal je niet teleurgesteld worden. Er wordt immers al decennia over de liefde geschreven en gedacht, omdat mensen altijd blijven voelen.

Peacez, een romance / Ilja Leonard Pfeijffer / de Arbeiderspers / 2017 / 176 pagina’s / 9789029511643