Toen ik in de derde klas zat, moest ik voor het vak Grieks een Nijntjeboekje maken over de avonturen van Odysseus. Het boekje was ontzettend goed gelukt; blijkbaar laten Homerus’ verhalen zich heel makkelijk gebruiken voor moderne herschrijvingen. Dit moet ook het idee geweest zijn van schrijver James Joyce toen hij begon aan zijn roman
Ulysses.
De vraag is echter, hoe hij het voor elkaar gekregen heeft meer dan 700 pagina’s vol te schrijven over één dag, 16 juni 1904, en daarin honderden literaire referenties gestopt heeft zonder compleet gek te worden van zijn eigen hersenspinsel. Want, jongens, laten we hier niet moeilijk over doen: dit boek is ronduit knettergek en ik weet niet zeker of het een meesterwerk is of 700 pagina’s onzin.
Laten we beginnen bij het verhaal. Een klein probleem: er
is
niet zoveel verhaal. Het boek begint met de eerste hoofdpersoon Stephen Dedalus. Hij is een sombere dichter die heel veel tijd in zijn hoofd doorbrengt. Wij krijgen hier een inkijkje in in hoofdstuk drie, wanneer we letterlijk in zijn gedachten duiken. Daar kunnen we voor het eerst zien hoe het boek echt in elkaar zit: het is chaotisch, diep, soms compleet onbegrijpelijk. Direct hierna kunnen we even bijkomen, als we ons tweede hoofdpersoon ontmoeten: Leopold Bloom. Ik vond hem leuker, omdat hij een positievere kijk op het leven had. Ook deed hij mij veel normaler aan, zeker na alle hersenspinsels van Dedalus. Dat vond ik een van de sterkere punten van
Ulysses
: het verhaal is geloofwaardig en het zou om een willekeurige dag in iemands leven kunnen gaan. Toch is het vervelend dat er niet echt een verhaallijn is om je aan vast te houden, afgezien van de willekeurige gebeurtenissen die die dag plaatsvinden.
Ulysses
is gebaseerd op de Odyssee van Homerus. Zelf heb ik gymnasium gedaan, dus ik kon de parallellen zien, maar ik raad het sterk af dit boek te lezen als je dit voorrecht niet gehad hebt en je eerst even heel goed in dit onderwerp in te lezen. Sowieso raad ik je af om dit boek te lezen als je niet 100% toegewijd bent om het ook uit te lezen: als je halfhartig begint, kun je nooit het doorzettingsvermogen opbrengen om het alsnog uit te lezen. Ben je wel vastbesloten om dit boek uit te lezen, hou dan een samenvatting of overzicht erbij (bijvoorbeeld van
) en geef jezelf regelmatig even pauze. Bovendien moet je je niet ontmoedigd voelen als je een hoofdstuk niet begrijpt: je kan de draad snel genoeg weer oppikken
Daarbij wil ik nog wel zeggen: met het uitlezen van
Ulysses
komt een enorm gevoel van voldoening en trots. Bovendien is het anders dan alles wat je ooit gelezen hebt of zal lezen, dat staat in ieder geval vast. Dat feit alleen maakt het het al waard om deze roman te lezen. Bedenk wel dat dit boek geschreven is om je te intrigeren, om je een inkijkje te geven in het menselijk brein, en niet om je een chill avondje vol humor op de bank te bezorgen. Zelf ben ik er nog steeds niet over uit wat ik van
Ulysses
vind, maar ik heb zeker geen spijt dat ik het gelezen heb. Het is een avontuurtje, een uitdaging. Ben je van plan
Ulysses
te lezen, dan wens ik je heel veel succes. Je kan het.
Ik heet Lisa
Warners
,
woon
in
Utrecht e
n zit in de vijfde
klas
op het Christelijk Gymnasium
. Ik lees al sinds ik
heel
klein ben. Tegenwoordig lees ik vooral veel Young Adult
fantasy
en Engelse/Nederlandse literatuur, bij voorkeur
in
het Engels. Tot mijn favorieten behoren de A Court
of
Thorns &
Roses serie
,
To
Kill
a
Mockingbird
, Tess of
the
d’Urbervilles
en
Fangirl
.
Mijn favorieten wisselen echter nogal per dag en per humeur
.
Ulysses/James Joyce/Wordsworth Editions Ltd/2010/736 blz./ISBN 9781840226355