“In mijn huwelijk waren er drie waarheden, drie wisselende en soms concurrerende werkelijkheden. Er was Richards waarheid. Er was mijn waarheid. En er was de echte waarheid, die altijd het moeilijkst te herkennen is.”

Vanessa is gescheiden van Richard en woont sindsdien bij haar tante Charlotte. De gedachte aan haar vervangster kan ze maar niet loslaten en daarbij wordt ze continue tegengehouden door gedachten en herbelevingen van gebeurtenissen uit haar huwelijk. Ze krijgt veel steun van haar tante, maar toch vraagt ze zich af wat zij zou doen als ze zou weten wat Vanessa heeft gedaan.

Nellie kan niet praten over de avond die mooi begon, maar eindigde met de politie. Nellie voelde zich veilig bij Richard, maar hebben haar vrienden misschien toch gelijk als ze zich afvragen of hij ‘niet te mooi is om waar te zijn’?

Na een interessante achterflap kreeg ik zin om deze thriller te lezen en auteurs Sarah Pekkanen en Greer Hendricks hebben mij niet teleurgesteld.

Het boek bestaat uit drie delen, waarvan het eerste deel het langste is. De lengte maakte eigenlijk niet uit, de schrijfstijl was namelijk heel fijn waardoor ik toch wel bleef lezen. Maar na ongeveer 150 pagina’s viel mij wel op dat ik vooral veel details te weten was gekomen, maar dat er nog niets naar die ene specifieke avond wees zoals beschreven op de achterkant. Maar aan het einde van deel één was daar ineens een moment waardoor ik aan mezelf begon te twijfelen. Had ik de voorgaande pagina’s wel goed gelezen of was ik echt 179 pagina’s lang op het verkeerde been gezet?

Stukje bij beetje wordt het verhaal duidelijker, de spanning wordt langzaam opgebouwd. De epiloog is van toegevoegde waarde in dit verhaal en maakte mij duidelijk dat dit verhaal én goed in elkaar zit én dat de personages allemaal een bepaalde (vreemde) obsessie hebben.

Het verhaal wordt verteld vanuit meerdere vertelperspectieven en dat verhoogde duidelijk mijn nieuwsgierigheid. Door middel van flashbacks kom je meer te weten over gebeurtenissen in het verleden, maar niet genoeg om de puzzel in elkaar te kunnen leggen. Daarvoor moet je toch echt verder lezen.

Karin Slaughter noemde het ‘een slimme thriller met meesterlijke twists’. Aan de ene kant ben ik het daar wel mee eens, de meesterlijke twists zijn aanwezig en slim bedacht is het zeker weten. Toch vind ik het ergens ook een roman door de huwelijksomschrijvingen, maar dan met een goede dosis spanning en doordachte handelingen.

Dit boek kan niet tippen aan het meesterlijke ‘Soms lieg ik’ van Alice Feeney, maar toch heb ik heerlijk gelezen en zat het verhaal goed in elkaar. Vier sterren voor dit fijn lezende boek.

Mijn naam is Irene Bregman en sinds ik kan lezen, lees ik alles wat los en vast zit. Ik lees voornamelijk YA, maar ook boeken binnen andere genres worden verslonden.

De vrouw na mij/Sarah Pekkanen en Greer Hendricks/Vertaling: Maya Denneman en Daniëlle Stensen/Uitgeverij Luitingh-Sijthoff/2018/432 blz./ISBN 9 789024 576234