Christina Lauren is al jarenlang een van mijn favoriete schrijfsters.
Al moet ik zeggen twee van mijn favoriete schrijfsters omdat Christina Lauren
bestaat uit het duo Christina Hobbs en Lauren Billings. Hun boeken hebben een
permanente plek op mijn boekenplank en ieder boek dat uitkomt wordt ook zo snel
mogelijk toegevoegd. Echter stond deze er nog niet tussen. Toen ik de kans
kreeg om

Ik Ben Je Niet Vergeten

te
mogen lezen, was dit natuurlijk DE mogelijkheid.

Macy en Elliot waren onafscheidelijk als tieners. Elliot’s familie woonde naast het huisje dat haar vader gebouwd had om in weekenden en vakanties naar te ontsnappen. Helemaal na het overlijden van haar moeder. Macy en Elliot houden allebei van lezen en dat, samen met alles wat hen nog meer bond, zorgde voor een vriendschap die door niets of niemand te breken was.

Maar hoe ouder ze worden, hoe meer gevoelens er in het spel komen. Elliot is niet langer de lange slungel die ze kende, maar groeit op tot een man die ze niet meer uit haar hoofd krijgt, een met wie ze veel meer wil dan vriendschap en het uitwisselen van favoriete woorden. Hij voelt hetzelfde voor Macy en heeft er een hekel aan dat ze elkaar alleen maar kunnen zien tijdens de weekenden en vakanties waar hij altijd bij haar wilde zijn.

Op de avond dat hij dan eindelijk verteld hoe verliefd hij is op haar,
breekt hij ook haar hart en is ze een compleet wrak. Macy spreekt hem niet
meer, komt niet meer naar het huis en laat Elliot achter zonder te weten wat er
is gebeurd en waarom ze niet meer terug komt. Macy moet ook haar leven weer
opbouwen en laat niemand meer bij haar in de buurt.

Elf jaar later heeft Macy het gevoel dat ze zichzelf weer is. Ze werkt op de kinderafdeling in een ziekenhuis en is verloofd met een oudere man met een jonge dochter (niet die van haar). Er is misschien niet een heleboel passie, maar de rest is goed en ze voelt zich veilig. Dat is toch genoeg? Tot ze Elliot letterlijk tegen het lijf loopt, lijkt dat ook zo. Wanneer Macy en Elliot elkaar proberen bij te praten over de afgelopen jaren komen ook hun gevoelens weer terug, met alle gevolgen van dien. Maar wil Macy haar veilige haven wel opgeven als dat betekent dat ze misschien weer een gebroken hart krijgt? Kunnen ze de afgelopen elf jaar vergeten als Macy niet eens weet of ze er wel over kan praten?

Ik vond het boek geweldig. Het boek was aan de ene kant zo anders dan de andere boeken die ik van Christina Lauren heb gelezen en tegelijkertijd ook zo hetzelfde. Ik vond het verhaal van Macy en Elliot hartverscheurend en zo mooi. Wanneer we er achter komen wat er uiteindelijk is gebeurd in het leven van Macy vallen zoveel puzzelstukjes op hun plaats. Ik denk dat ik in het geval van Macy ook muren om me heen zou hebben gebouwd, ik weet niet hoe ik uit die situatie was gekomen behalve met een gebroken hart.

Wanneer het hele verhaal naar buiten komt, brak mijn eigen hart in tweeën en had ik tranen over mijn wangen stromen. Wat een emotionele achtbaan was dit weer, eentje die ik niet verwachtte bij het lezen van een Christina Lauren boek. Wellicht was het daarom zo’n kanjer van een boek. Ik hield op het einde van het boek van deze personages, zelfs toen ze egoïstisch of soms gewoon belachelijk waren. Je voelde de emotie gewoon van de pagina afspatten en dat zijn de boeken waar ik van houd. Christina en Lauren schrijven hun boeken vol overgave en zonder onze gevoelens te sparen. Ik zal altijd een groot fan van ze blijven.

Deze recensie is geschreven door Daphne Maatman, 29 jaar, Sociaal
Pedagogisch Hulpverlener en een ware boekendraak. Wil je volgen wat ze leest,
kijk dan op haar Instagram: daffodilsbooks.

Ik ben je niet vergeten / Christina Lauren / vertaling Ireen Niessen / Xander / 2018 / 320 blz. / ISBN: 978 940 160 9883