Dit verhaal gaat over Dominique en haar dochter Epicene. Het begint zoals bij velen: man ontmoet vrouw. Alleen slaat Claude, de man die Dominique ontmoette, graag wat stappen over. Bij hun eerste ontmoeting vraagt hij haar namelijk al gelijk ten huwelijk. Dominique is geen mannelijke aandacht gewoon en raakt helemaal betoverd door de charmes van Claude. Ze verhuizen naar Parijs voor Claudes werk en al snel wil hij kinderen met Dominique. Dat is echter niet zo vanzelfsprekend, want Dominique wordt maar niet zwanger. Claude is hier gefrustreerd door en zijn gemene kant komt steeds meer boven water. Wanneer Dominique dan eindelijk zwanger raakt en hun baby geboren is, toont Claude geen affectie voor hun dochter. Dominique denkt eerst dat hij liever een zoon wilde, maar wanneer ze de haat in Claudes ogen ziet beseft ze dat dat het niet is. Dominique besluit voor zichzelf dat ze geen kinderen meer wil, ondanks dat Claude er meerdere malen om vraagt. Dominique is echter dol op haar dochter en geblindeerd door liefde blijft ze geloven in haar “gelukkige” gezinnetje.

Dit dunne boekje van Nothomb heeft me verbaasd, alhoewel ik moet toegeven dat mijn verwachtingen ook niet heel hoog lagen. Toen ik de achterflap las was ik niet erg enthousiast: dit boek zou niets voor mij zijn! De rode draad in het verhaal leek de haat tussen dochter en vader te zijn, iets waar ik niet naar uitkeek om over te lezen. Bovendien is Epicene hoogbegaafd, wat ik direct associeerde met een bekrompen personage. Maar na het lezen van Wie liefheeft wint is mijn mening over Nothombs boek veranderd. Ondanks dat het boek precies zo gaat als beschreven is op de achterkant was ik fan! Epicene was helemaal niet bekrompen, maar een liefhebbende zorgzame dochter die alles over heeft voor haar moeder. Dominique daarentegen kwam wel wat naïef over.

Nothomb heeft de gave om met haar schrijfstijl mij haar boek in één ruk te laten uitlezen, ondanks dat de verhaallijn me nog steeds niet precies aanspreekt. Waarom ik nu net het verhaal niet geweldig vind, is moeilijk te beschrijven. Ik denk dat ik de diepere betekenis niet direct zie. Het boek legt het leven van een gezin bloot zonder echt dieper in te gaan op de personages. Ik wil wel benadrukken dat ik dit boek een heerlijk tussendoortje vind! Het is vlot geschreven. Je leest in de derde persoon maar krijgt daarnaast inzicht in Dominiques gedachten. Tegen het eind gaat de nadruk meer naar Epicene en krijgen we dus ook inzicht in haar gedachten. Alles is geschreven in kleine deeltjes en het is een dun boekje met een groot lettertype, dus je zult het snel uithebben. Het is een echte aanrader om in je handtas te steken en onderweg te lezen!

Hallo mijn naam is Hanne Hoydonckx. Ik ben 22 jaar oud en studente Financie- en Verzekeringswezen aan de Hogeschool in Leuven, België. Voor mijn boekenlijstje probeer ik liefst zo onafhankelijk mogelijk te zijn van een bepaald genre. Toch neem ik iets sneller een Science Fiction reeks of een goede chicklit. Ik probeer mijn interesses echter ook uit te bereiden door af en toe een totaal ander genre te kiezen. Ook in mijn taalkeuze probeer ik af te wisselen, hoewel mijn voorkeur naar het Engels gaat.

Wie liefheeft wint / Amélie Nothomb / vertaling Marijke Arijs / Xander / 2019 / 173 bladzijden / ISBN 9789401611060


Gastblogger:

op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfabriek!



Dit boek is helaas niet meer verkrijgbaar, probeer het te vinden in je lokale bibliotheek!