Valerie en Irene

Tijd voor een nieuwe recensie die kadert binnen Beste Boek voor Jongeren. Dit keer onderwierpen Irene en Valerie

Land van dadels en prinsen

van Frank Nellen aan een kritische lezing.

De vijtienjarige Simon brengt de zomer door bij zijn oom in Parijs. Daar leert hij de bijzondere Youssef kennen die hem vanaf dat moment meeneemt op avontuur. De Algerijnse jongen rent met Simon over de daken van de grote stad en laat hem bijzondere plekjes zien. Ze zijn op zoek naar het ultieme gevoel van vrijheid en leren ook elkaar beter kennen. Zo ontdekt Simon per toeval Youssefs grootste geheim en komt het slechte in hem naar boven. Zal hun vriendschap dit overleven?

Verhaal



Valerie:

Ik denk dat ik op basis van de achterflaptekst een heel ander soort boek had verwacht. Ik zocht een verhaal over een bijzondere vriendschap die door het ontdekken van een zorgvuldig bewaard geheim volledig op zijn kop zou worden gezet. Deze elementen zitten er zeker wel in, maar de gevoelens van woede, haat en verlies zijn sterker.

Daarnaast miste ik, vooral in het begin van het verhaal, de interacties tussen beide jongens. Hier is vooral Tulard, de vader van Simon aan het woord en zijn inbreng is langdradig en draagt weinig bij aan het verhaal. Naarmate je als lezer verdergaat, wordt zijn stem krachtiger en belangrijker, zeker naar het einde toe, maar het ellelange opzoekwerk dat hij verricht in functie van zijn schrijverschap is volgens mij overbodig. Deze wetenschappelijke research zorgt er ook voor dat het verhaal zijn snelheid niet kan vinden. De avonturen van Youssef en Simon op de daken van Parijs zijn boeiend, maar worden steeds onderbroken.

Daarbij komt dat Simon de lezer op een directe, maar ietwat vreemde manier lijkt aan te spreken. Alvorens hij terugkijkt op zijn zomer met Youssef lijkt hij altijd te willen verklaren waarom hij dat gaat doen, wat zijn beweegredenen daarvoor zijn. Die verantwoording maakt dat je je als lezer afvraagt wat daar het belang van is, hij had het even goed gewoon kunnen vertellen.

Irene:

Het boek is genomineerd voor Beste Boek voor Jongeren en dat schept toch een bepaalde verwachting. Na het opnieuw lezen van het juryrapport vraag ik mij af of we hetzelfde boek hebben gelezen. Ik voelde geen spanning, het las niet als een trein en als lezer was ik niet op mijn hoede.

Ik vind het lastig om iets te schrijven over dit verhaal zonder dat het overkomt als een minder goed boek. Het is denk ik namelijk helemaal geen slecht boek, het was alleen niet een boek voor mij. Nu ik na het lezen de achterflap weer lees, had ik inderdaad een iets ander soort verhaal verwacht. Een verhaal dat misschien toch iets meer bij jongeren past. Mogelijk dat dit boek meer gewaardeerd wordt door volwassenen.

Verhalen waarin personages of situaties wat aan het oppervlak blijven, vind ik niet per definitie minder of slecht. Nee, dat kan juist ook mooi zijn. Dat komt waarschijnlijk omdat ik het verhaal weinig samenhangend vond waardoor ik niet lekker in het verhaal kwam en ik nauwelijks interesse had in personages of situaties.

Dit boek voelde als een lezen-voor-de-lijstboek. Mijn uiteindelijke doel werd het uitlezen van dit boek. Uitlezen doe ik bijna altijd, maar dan wil ik ook weten hoe een verhaal zich ontwikkelt. Het voelde niet alsof ergens naartoe werd gewerkt ook al staat dat beschreven en weet je de eindsituatie. Het geheim van Youssef voelde niet groot en was er ineens, terwijl het voor hemzelf natuurlijk echt een groot probleem is. Dat vond ik overigens wel een goed punt. De manier waarop Simon hem op dat moment helpt is mooi en past bij hun vriendschap.

Wat betreft Tulard en zijn inbreng en Simon en zijn manier van spreken ben ik het met Valerie eens. Hoewel ik geïnteresseerd ben in psychiatrie door mijn werk, voelde het alsof ik een artikel voor mijn studie zat te lezen. Later bij Simon leerde ik ineens een stuk over de Tweede Wereldoorlog. Ik zie het verband met het verhaal, maar persoonlijk vond ik het wat langdradig uitgewerkt waardoor het niet op voldoende wijze verbonden wordt aan het verhaal.

Personages



Valerie:

Zoals ik hierboven al zei, vond ik de vader van Simon (Tulard) vooral in de eerste helft van het boek een onnodig personage dat de lezer weghoudt van het eigenlijke verhaal. Ongeveer halverwege lijkt dat te veranderen wanneer Tulard overschakelt van wetenschapper/onderzoeker/schrijver naar gerechtspsychiater en eindelijk in contact komt met Youssef. Hun gesprekken zijn diepgaand en boeiend en zorgen wel voor een connectie met de lezer.

Irene:

Eens! Wat mij betreft hadden de gesprekken tussen Youssef en Tulard alleen wel iets eerder mogen komen dan de laatste tiental pagina’s. Op dat moment kreeg het boek iets meer vaart.

Schrijfstijl



Valerie:

Nellen heeft een heel beschrijvende en literaire schrijfstijl waar ervaren lezers zeker van kunnen houden, maar het mist een bepaalde snelheid. Het verhaal kabbelt gedurende de volledige lengte van het boek wat voort, maar mist die vaart die zorgt dat de lezer aan het verhaal gekluisterd zit.

Irene:

Wat betreft de snelheid ben ik het eens met Valerie. Het verhaal leest niet heel vlot waardoor ik niet heel veel zin had om door te lezen, ook in combinatie met de uitwerking van het verhaal zelf. Daarnaast vind ik wel dat Nellen een prettige schrijfstijl heeft wat betreft taalgebruik en lengte van zinnen.

Door de weinig aanwezige samenhang in combinatie met de tragere schrijfstijl werd het geen favoriet boek van mij, maar wel wil ik nog iets kwijt over de goede thema’s in dit boek. Racisme, terrorisme en vriendschap zijn thema’s die vandaag de dag voor jong en oud belangrijk zijn en deze worden op een duidelijke, rake en goede manier verwerkt.

Of

Land van dadels en prinsen

perfect aansluit bij de leefwereld van jongeren is voor ons een kanttekening die we na het lezen willen meenemen. Het is nu aan de jongerenjury om dat te bepalen!

Meer weten over Frank Nellen en de nominatie voor Beste Boek voor Jongeren? Het interview vind je
.

Irene en Valerie zijn de uitdaging aangegaan om alle tien genomineerde boeken van de prijs voor Beste Boek voor Jongeren te lezen voor de boekenweek voor jongeren begint

.

Van ieder boek zal een (duo)recensie gepubliceerd worden

.

Na het lezen maken ze een tweede voorspelling van winnaars in beide categorieën.

Het land van dadels en prinsen / Frank Nellen / Hollands Diep / 2019 / 202 blz. / ISBN 9 789048 848676

Dit boek kun je meteen bestellen via deze bestellink van Libris.nl

.

.