Zomaar een kijkje in tien dagen van het leven van een psychologe, denk je als lezer.

Psychologe Sara, die hoofdzakelijk met jonge mensen werkt, woont met haar echtgenoot Sigurd in een huis dat gemaakt zou kunnen zijn voor het programma “Help mijn man is klusser”. Het huis is nog steeds een puinhoop doordat het aan tijd en geld onbreekt om verder te gaan met de renovatie, en dat terwijl Sigurd architect is. Dan verdwijnt Sigurd. Sara merkt dat er dingen in het huis verplaatst zijn en hoort geluiden in de ruimte boven haar slaapkamer. Snel daarna blijkt dat Sigurd dood is.

Het verhaal is in de ik-persoon van Sara geschreven. Het is alsof je haar dagboek leest, maar niet op een stiekeme manier. Het is heel open en duidelijk geschreven. Gebeurtenissen in de tegenwoordige en verleden tijd worden heel gedetailleerd beschreven. Hoewel dit soms als langdradig overkwam, vond ik het helemaal niet vervelend. Ergens krijg je het idee dat elk detail belangrijk kan zijn. Als lezer vertrouwde ik ook op een bepaald moment niemand meer in het verhaal. Sara’s vriendenkring, cliënten, zelfs Sara zelf … iedereen was verdacht in mijn ogen. Dat kwam omdat zij de grip op haar vertrouwde wereld leek kwijt te raken en steeds meer onzekerheden over haar man’s verleden te weten kwam.

Sara beschrijft haar leven, familie, gevoelens, werk en relatie met Sigurd. Hierdoor leer je haar goed kennen en besef je ook hoe angstig ze is. Als lezer vroeg ik mij af of de zaken die zij beschreef ook écht zo waren. Of waren het gedachten van iemand die beseft dat ze door alle gebeurtenissen enorm verward is, doordat haar veilige thuisbasis plotseling niet meer vertrouwd is en steeds veranderd? Kortom alles in Sara’s leven lijkt uit elkaar te vallen. Wat zo opmerkelijk aan het verhaal is dat het eigenlijk helemaal niet gaat om uit te vinden door wie Sigurd gedood is, maar meer hoe Sara met dit nieuws omgaat. Het slot verbaasde mij en was eigenlijk heel bijzonder.

Ik kan dit boek aanraden, door de perfect opgebouwde spanning en het gevoel van onmacht bij de hoofdrolspeler. Dat er een filmoptie van dit boek veiliggesteld is lijkt mij dan ook dan logisch, want het was een succes.

Mijn naam is Nathaniël en ik ben 17 jaar. Momenteel zit ik in de 5e klas van het VWO. Een boekenworm ben ik altijd al geweest. Kon dan ook niet wachten om eindelijk naar groep 3 te gaan en écht te leren lezen. Een goed boek lezen is net als een lekkere pizza of pasta …. leesvoer. Sinds een aantal jaar ben ik ook recensent bij de Leesfabriek en denk dat ik, als een van de weinige jongens in het team, met mijn mening een steentje kan bijdragen. Behalve “gewone” boeken ben ik een grote fan van de stripboeken van de Legendariërs. Mooie tekeningen en leuke woordgrappen! Ook kan ik genieten van een game op de computer.

De therapeut / Helene Flood / Vertaling Lammie Post-Oostenbrink / Uitgeverij Cargo / 2020 / 352 blz. / ISBN 978 9403 186 603

Gastblogger:

op deze plek zullen we regelmatig recensies plaatsen van bezoekers of van recensenten van bevriende websites en tijdschriften. Dat gebeurt soms op uitnodiging, maar heel graag willen we ook plaatsmaken voor spontaan ingeleverde boekbesprekingen. Dus: heb je een goed boek gelezen? Deel je mening (en dus je passie!) met de andere lezers van De Leesfabriek!

.

Dit boek kun je meteen bestellen via de bestellink van Libris.nl

.

.