Toen het idee ontstond om als redactieleden allemaal een blog te schrijven over ons dagelijks leven, hadden we vast een heel ander verhaal voor ogen. Voor mij bestond een normale dag pre-corona vooral uit college. Zogenaamd een 9 am lecture volgen terwijl je ondertussen chat of een E-book leest, een uurtje tussendoor om samen

overpriced

koffie te drinken (die je toch blijft kopen, want cafeïne), werkgroepen waarbij zelfs de assistent moeite heeft enthousiast te blijven en tot slot af en toe langs de ACLO voor een les pilates of spinning. Heel soms.

Tegenwoordig gaat mijn wekker vaak pas om negen uur, omdat die gebruikelijke ochtendcolleges altijd nog te streamen zijn op een later tijdstip. Dat is dan weer een klein voordeel van online lessen hebben. Ik begin mijn dagen rustig door ruim de tijd te nemen om te ontbijten en een paar hoofdstukken te lezen. Tenzij het een dag is waarop ik moet werken natuurlijk. Op dit moment ben ik bezig in mijn nieuwe recensieboek,

Verschijningen

van Hilda Spruit. Als ik geen boeken meer heb liggen die voor recensie opgestuurd zijn, dan ga ik verder met een van de talrijke boeken die ik ooit heb gekocht maar nog nooit heb gelezen. Op die stapel liggen bijvoorbeeld nog boeken van Harry Mulisch, wat Tom Clancy’s en een enkele chicklit.

Na het extreem langzame begin van de schooldag, spreid ik dan rond elf uur eindelijk mijn boeken uit over de tafel en sla ik mijn laptop open. Elke week maak ik een nieuwe checklist en voor deze week staan er samenvattingen, drie colleges en werkgroepen die mij interessant leken op het programma. Aangezien er niets live, kies ik vaak ter plekke een vak waar ik mij die dag op ga focussen. Vandaag ben ik bezig met het doorspitten van een nieuw hoofdstuk Essential Mathematics. Rond de middag ben ik door de theorie heen en is er nog net tijd voor een snelle lunch. Om half twee spreek ik namelijk standaard af met een vriend om de wiskundeopdrachten voor die week te gaan maken. Meestal gaan we tot een uur of vier door. Helaas was dat voor deze week niet genoeg tijd en plannen we een nieuwe meeting voor later. Nog langer aan die opdrachten zitten op een maandag heeft namelijk niemand zin in.

De dag is nog lang niet over en na de meeting sta ik dan ook in de keuken voor een grote kop koffie. Aan het eind van de middag zijn er meestal meer huisgenoten toe aan wat extra energie dus staan we gezellig te kletsen terwijl we wachten tot de koffie zijn wonderen werkt. Aangezien het al vijf uur is besluit ik tot het avondeten bezig te gaan met niet-school gerelateerde dingen die er nog liggen: recensies die ik half heb geschreven, de Leesfabriek-mailbox checken, nieuwe recensies klaarzetten et cetera. Bij de Leesfabriek hou ik me vooral bezig met de recensies die wij binnenkrijgen van onze recensenten en daarom werk ik doordeweeks de mailbox bij. Wanneer er een recensie binnen is, wordt deze gecontroleerd op onder andere samenhang van het verhaal en taalgebruik. Mocht het allemaal in orde zijn, dan wordt er een fabrieksfoto bij gemaakt en zet ik het bij de concepten op WordPress.

Als alle openstaande taken zijn weggewerkt en mijn eigen recensie bijna klaar is, wordt het wel tijd om te gaan koken. Tijdens deze pauze is er ook eindelijk wat tijd voor Netflix. Na een paar afleveringen Grace & Frankie ga ik verder met de samenvatting waar ik eerder mee bezig was, wat zeker tot laat in de avond gaat duren aangezien ik nog gebeld word om bij te kletsen. Het is wat anders dan afspreken voor een drankje, maar alsnog altijd gezellig. Om half twaalf eindig ik de dag zoals deze begon: een paar hoofdstukken lezen. Als ik niet in een boek bezig ben, pak ik meestal de Throne of Glass serie van Sarah Maas erbij. Deze heb ik inmiddels al meerdere keren gelezen, maar toch ontdek je bij elke re-read wat nieuws in het verhaal en blijft het leuk om de personages “opnieuw” te leren kennen. Voor vanavond ligt

Verschijningen

echter nog klaar, dus ga ik me verder verdiepen in deze spirituele coming of age. Tot later! x Janine