We kennen allemaal de uitdrukking ‘hoop doet leven’. Dit heeft meerdere interpretaties: zorgt hoop ervoor dat dingen gebeuren, of houdt hoop mensen op de been? Het tweede is het geval voor Mallory Cook. Na jaren haar echtgenoot Duncan ondersteund te hebben terwijl hij zijn bedrijf van de grond te krijgen, besluit hij naar New York te verhuizen. Ver weg van hun huisje in Australië… en ver weg van hun zoon Harry. Toch denkt Mallory dat haar leven zich zal beteren: ze zal een promotie op werk krijgen en zij en Duncan zullen hun problemen oplossen. Als ze hoort dat Duncan haar zoontje in New York wil houden, zit er voor haar maar een ding op: het vliegtuig pakken,
Op weg naar Harry Cook
. Wat volgt is een bizar avontuur, met drie ontsnapte bejaarden, één knappe motorrijder en heel, heel veel kilometers.
“Een vrouw-gecentreerd romantisch drama”
– dat is de categorie waarin dit boek valt volgens de website van auteur Charlotte Nash. Om eerlijk te zijn is dat niet hoe ik
Op weg naar Harry Cook
gelezen heb. Natuurlijk, de romantiek was een belangrijk onderdeel van het verhaal. Toch denk ik dat de kracht van dit verhaal niet komt van de romantische relaties. De kracht komt van de individuele persoonlijkheden, die worden blootgelegd door de vriendschappen en de rivaliteiten. De opbloeiende relatie tussen Mallory en AJ is slechts één van de vele. We zien de manier waarop Mallory voor Harry vecht en hij haar mist. We maken mee hoeveel Zadie en Ernst en Jock elkaar steunen. Minder op de voorgrond, maar niet minder belangrijk, leren we over de invloed van veranderende relaties op onze levensloop. Een romantisch drama lijkt een onvoldoende beschrijving voor zo’n uitgebreid verhaal.
Dat is niet om te zeggen dat dit een ongelofelijk diepgaand boek is. Het is vooral een prettig, goed te volgen verhaal, dat soms zelfs wat onbeholpen geschreven is. Dit onderbreekt voor mij de flow van het verhaal altijd, wat afdoet aan de leesbeleving. Zinnen als “
Het leek voor Mallory alsof de avond net zo traag voorbijging als een traag Elvis-liedje
” zullen Nash niet snel een Nobelprijs opleveren. Aan de andere kant is dat ook niet waar dit boek voor geschreven is.
Op weg naar Harry Cook
belooft emotie en verrassing en die beloften maakt het waar. Bovendien mag het tekstueel dan niet veel om het lijf hebben, het maakt de gebeurtenissen des te echter. Zoals vaker gebeurt, komt het de betrokkenheid van de lezer ten goede dat de taal simpel gehouden wordt.
Zo af en toe kunnen we allemaal wel wat afleiding gebruiken, om welke reden dan ook. Lezen biedt een mogelijkheid tot ontsnapping en kan inspireren.
Op weg naar Harry Cook
is hier perfect voor: het vertelt het verhaal van een vrouw die zichzelf vindt. Los daarvan vertelt het de verhalen van mensen die ondanks allerlei fouten en ongelukken hun uiterste best doen om het goede te doen.
Op zoek naar Harry Cook
herinnert ons eraan dat het nooit te laat is om een andere weg in te slaan. En, laten we heel eerlijk zijn: zo’n herinnering kunnen we allemaal wel eens gebruiken.
Op weg naar Harry Cook/Charlotte Nash/vertaald uit het Engels door Crispijn Sleeboom/A.W. Bruna Uitgevers/september 2020/364 blz./9789400511514
Lisa:
ik studeer aan de TU Delft en lees al sinds ik heel klein ben. Tegenwoordig lees ik vooral veel Young Adult fantasy en Engelse/Nederlandse literatuur, bij voorkeur in het Engels. Tot mijn favorieten behoren de A Court of Thorns and Roses serie, To Kill a Mockingbird, The Remains of the Day en Fangirl. Mijn favorieten wisselen echter nogal per dag en per humeur.
Dit boek kun je meteen bestellen via de bestellink van Libris.nl
.
.