Beeld je in: het jaar 2558. Hovercrafts, high tech snufjes, reizen door de tijd…? Dat had ik me voorgesteld. Maar Miriam Borgermans gooit het over een heel andere boeg.

In ‘Slaves’ volgen we een laatstejaarsleerling, Raven, aan een Delicatus Slavenschool. Delicatus slaven zijn voorbestemd zich volledig over te leveren aan de willekeur van hun toekomstige Meester, ze leven niet lang en hun dood is meestal gruwelijk. Als de opstandige Raven aan de machtige Ghassan Aboud wordt verkocht, lijkt het even of ze aan haar lot kan ontsnappen. Maar haar geluk is van korte duur want haar Meester wordt vermoord, en Raven wordt als schuldige aangewezen. Raven komt uiteindelijk in het Reservaat terecht, een onherbergzaam afgesloten gebied, waar enkel de wet van de sterkste telt. Ze zal alles op alles moeten zetten om te overleven.

Borgermans introduceert hier een heel nieuwe wereld waarin slavernij is heringevoerd en de maatschappij is opgedeeld in klassen. Ze slaagt erin een gruwelijk levendig beeld te schetsen van de mensonterende levensomstandigheden en behandelwijze van de slaven.

Echter, voor mij kwam de schets van deze geheel nieuwe maatschappij te traag op gang, waardoor ik het in de eerste hoofdstukken moeilijk had om het verhaal te volgen én om in het verhaal te komen.

Elk hoofdstuk eindigt met een kort bericht van Seamus, de zoon van de directeur van de Delicatus school. Zo kom je gebeurtenissen te weten die zich afspelen buiten de leefwereld van Raven. Bovendien zorgen deze noties voor ontknopingen voor de lezers, die geheim blijven voor Raven.

Het boek bestaat uit 4 delen: de leerling, de meester, het reservaat en de dump. De eerste twee delen nemen de helft van het boek in beslag. Dit vond ik de minst goede delen. Het wereldje waarin je als lezer gedropt wordt komt heel chaotisch over en het duurt een tijdje voor je helemaal mee bent met hoe het daar reilt en zeilt. Zelfs nu nog weet ik van sommige woorden of functies niet precies wat ze inhouden. Wel geeft Borgermans mooi de tweestrijd weer waarin Raven zich bevindt: ze is vrij van de slavenschool, maar ze is nog steeds een Delicatus met een Meester.

Het volgende deel, het reservaat, vond ik al veel aangenamer om te lezen. Raven moet zien te overleven in the middle of nowhere tussen andere verbannen Trashers (zij staan nog lager dan Slaven). Het is makkelijker om mee te leven met Raven en de andere personages in dit deel van het verhaal, omdat je het je beter kunt voorstellen (het heeft hier en daar wel iets weg van The Hunger Games). Het is fijn om te zien hoe Raven zichzelf – nog maar eens – tegenkomt en hoe ze met de verschillende situaties omgaat die zich voordoen.

In het laatste deel, de dump, heeft Raven het helemaal voor elkaar gekregen, maar komen de andere Reservaatbewoners roet in het eten gooien.

Al met al vond ik het geen slecht verhaal. Ik had graag een beter inleiding van de nieuwe maatschappij gehad, zodat ik meteen mee was in het verhaal. Ook mochten de eerste twee delen veel korter geweest zijn. Maar van zodra we met Raven mee konden zoeken naar een manier om te overleven kon ik me helemaal in het verhaal vinden. Jammer genoeg had ik ook nog wat meer spanning of plotse twists in het verhaal verwacht, deze bleven ongelukkigerwijze uit, waardoor het einde ook maar gewoontjes bleef. De citaten aan het begin van elk hoofdstuk waren voor mij geen meerwaarde, evenals de zoveelste love triangle onder de young adults.

Hopelijk kunnen de volgende delen van de serie het nog wat goed maken.

Slaves Raven 1/Miriam Borgermans/Clavis/2016/487 pag./ISBN 9789044828689