Jared Stone heeft een hersentumor, niet lang meer te leven en besluit dan zijn leven te veilen op eBay om op financieel gebied de toekomst van zijn vrouw en twee dochters veilig te stellen. Het leven van Jared wordt verkocht en het gezinsleven is niet meer zoals het was. De ondergang van Jared en die van het gezin is begonnen.

De hersentumor die Jared heeft is niet eens echt het speciale aan dit boek, want boeken met dit onderwerp zijn er meer. Het bijzondere aan dit boek is de schrijfstijl en hoe alles samenkomt in dit boek, de zinnen die een beladen onderwerp luchtiger kunnen maken en ook begrijpelijker. De manier waarop bepaalde dingen geschreven zijn, is soms zelfs nog grappig te noemen, iets wat ik niet had kunnen denken voordat ik dit boek begon. Het euthanasievraagstuk vind ik hierin ook mooi verwerkt, het wordt wel genoemd, maar toch komt het niet te erg naar voren.

Wanneer de zeer egoïstische Ethan Overbee het leven van Jared koopt, wordt het huis eerder een filmset dan een gezellig huis waarin iemand erg ziek is. Dat is iets wat mij aan het denken zette, want hoe ver ga je om een tv-serie te maken? Dit gezin had totaal geen privacy meer en ze konden niet meer even op zichzelf zijn, alles werd vastgezet op camera en de helft daarvan werd geshowd aan de rest van de wereld. Daarnaast wordt er ook een goed beeld geschept over tv-montage, want zo zie je maar weer hoe je met ‘knippen en plakken’ van opnames de wereld kunt manipuleren.

Je leest het boek vanuit een aantal betrokkenen, maar de wisselingen hiervan zijn niet storend. Zo lees je onder andere vanuit Jackie, oudste dochter van Jared. Jackie vind ik een dapper meisje, want hoezeer ze ook onder druk staat en tegengewerkt wordt, ze geeft niet op en laat zien dat het niet normaal is hoe het er thuis aan toe gaat bij haar. Daarnaast is de band met haar zus Megan en moeder Deirdre ook bijzonder, met name de ontwikkeling die zij doormaken vind ik mooi en goed omschreven.

Ik heb nog nooit een boek gelezen waar de tumor zelf een van de ‘personages’ is. Op deze manier kon ik mij inleven in hoe de ziekte te werk ging en wat voor effect dat heeft op iemand die ziek is. De tumor wordt ook niet tumor genoemd, maar Glio (naar Glioblastoom), het werd hierdoor iets persoonlijker. Ook de overige personages zijn in het boek zeer goed neergezet. Ik leefde juist mee met het gezin en kreeg een enorme hekel aan Ethan Overbee.

Een aan te raden verhaal over trouw zijn, geloof, macht, opkomen voor een ander en jezelf, verlies en de dood. Dit is een bijzonder boek.

Mijn naam is Irene Bregman en ik ben 21 jaar. Ik studeer Sociaal Pedagogische Hulpverlening en naast mijn opleiding lees ik ontzettend graag. Lezen doe ik al sinds ik het kan en dat is gelukkig nooit weggegaan! Ik lees voornamelijk YA, maar ook boeken binnen andere genres worden verslonden.

Huis van glas/Len Vlahos/Vertaling Sandra C. Hessels/Karakter Uitgevers/2017/350 blz./

ISBN 9 789045 211688