Het leven van de jonge Kate staat op zijn kop als ze ontdekt dat ze narcolepsie heeft: een aandoening waarbij ze onverwacht slaapaanvallen krijgt, last heeft van nachtmerries en niet meer weet welke dromen realiteit zijn en welke niet. Als verpleegkundige in een privékliniek in Londen, beseft ze maar al te goed dat dit haar haar baan kan kosten. Om haar baan niet te verliezen probeert ze haar aandoening te verbergen voor haar baas en collega’s.

Op de derde verdieping van de kliniek zijn de bouwwerken afgerond van de ruimte die speciaal werd ontworpen voor beroemdheden. Zij kunnen de verdieping huren voor een discrete behandeling buiten de flitsende camera’s van de pers. Kate wordt op deze verdieping tewerkgesteld, maar door een ongelukkig voorval krijgt ook zij de sensatiepers achter zich aan. Kate probeert te vluchten van camera’s die overal aanwezig lijken te zijn. Maar de camera’s zijn niet haar grootste angst: ook iemand anders heeft het op haar gemunt. Iemand die niet wil dat de waarheid aan het licht komt.

Na het schrijven van jeugdboeken, besloot Hilde Vandermeeren het in 2013 over een andere boeg te gooien: ze debuteerde met

Als alles duister wordt

, haar eerste (psychologische) thriller. Daarna volgden

De toeschouwers

,

Stille grond

(waarvan de filmrechten zijn verkocht aan Eyeworks Belgium) en

Scorpio

.

Schemerzone

verscheen dit jaar en is haar vijfde thriller.

Vanaf haar eerste boek was ik fan van Vandermeerens schrijfstijl. Ze bouwt haar verhaal keer op keer goed op, zorgt ervoor dat het nagelbijtend spannend blijft doorheen het hele boek en sluit af met een onverwachte ontknoping. Doorheen haar eerste vier boeken merkte ik als lezer dat de auteur ook groeide doorheen haar werk en dat zorgde ervoor dat ik steeds nieuwsgierig werd naar het volgende boek en ook reikhalzend uitkeek naar deze vijfde thriller.

Kate is een alledaags personage met een herkenbaar beroep en karakter, waardoor je je als lezer makkelijk kan inleven. Daarbij komt dat Vandermeeren alle gebeurtenissen op een duidelijke manier schetst en je meeneemt in de sneltrein waarin Kates leven terechtkomt. Dit zorgde ervoor dat ik het boek maar moeilijk kon wegleggen. De auteurs slaagt er ook in dit boek in de spanning gelijkmatig te verdelen doorheen het verhaal zodat het de hele tijd spannend blijft en nooit verveelt. Ik moet toegeven dat ik ’s avonds het boek een paar keer bewust heb moeten wegleggen omdat ik bang was dat ik niet meer zou kunnen slapen. Kates nachtmerries zijn zo realistisch en ze twijfelt zelf continu aan de echtheid van haar dromen, zodat je dat als lezer ook doet.

Dit keer was de ontknoping niet volledig onverwacht. Ergens had ik wel een vermoeden, dat ook werd bevestigd, maar dat ergerde me niet omdat er nog andere pistes waren die me toch deden twijfelen. Het boek heeft ook geen ‘eind goed, al goed’-einde waardoor je als lezer ook na het lezen met een beangstigend gevoel achterblijft.

Hoewel Scorpio naar mijn mening misschien net iets onvoorspelbaarder was, moet Schemerzone zeker niet onderdoen voor de eerder verschenen thrillers. Hou Hilde Vandermeeren in de gaten, want volgens Knack (Belgisch tijdschrift) is ze klaar voor een internationale doorbraak! Ik kijk reikhalzend uit naar een zesde boek.

Schemerzone/Hilde Vandermeeren/Uitgeverij Q/2017/304 blz./ISBN 9789021403991