De vijftienjarige Sam verhuist samen met zijn moeder en jongere zusje naar het kustplaatsje Cornwall, waar jaren geleden zijn vader is verdronken. Cornwall is een stadje dat in niets lijkt op het drukke Londen waar Sam vandaan komt, en dat geldt ook voor de roekeloze, fantastische Jade, die hij daar leert kennen. Jade en haar vriendengroep léven voor het surfen en alles wat daarbij hoort. Al snel is Sam net zo dol op surfen als op Jade – alleen kan hij maar geen hoogte van haar krijgen.Als Sam tijdens een struintocht door de spullen van zijn vader plots een kaart vindt waar de Duivelshoorns, een legendarische surfspot, op staat aangegeven, wil hij niets liever dan dit goed bewaarde geheim gebruiken om Jade voor zich te winnen. Jade heeft echter zelf ook geheimen – waar Sam steeds meer in verzeild raakt. En ondertussen wordt surfen de enige manier om zijn gedachten te verzetten.

Om te beginnen verwachtte ik vrij weinig van dit boek – niet omdat het er niet mooi uitzag, maar omdat het me een vrij gewone, misschien wel ietwat kinderlijke YA leek. Het boek is prachtig vormgegeven en ademt de surfsfeer, dat is waar, maar vanwege de flaptekst (en de daarin gebruikte woordkeuze een mooie, coole surf girl) verwachtte ik een gemiddeld spannend avonturen-/liefdesverhaal dat me niet lang bij zou blijven.

Nou, ik had het mis.

Sam is perfect uitgewerkt, met name omdat hij zo gewoon is – ik kan zo drie jongens aanwijzen uit mijn omgeving die precies zijn zoals hij: passief, zonder echte passie voor iets en zich gedragend zoals de omgeving van hem verwacht. Sam houdt van wetenschap en zoekt soms dingen op over astrologie en natuurkunde. Maar één ding maakt hem speciaal: hij heeft moed. En dat zorgt ervoor dat hij vrienden wordt met Jade en de surfjongens en langzaam maar zeker hun respect verdient. Daar knapt Sam niet alleen lichamelijk, maar ook mentaal van op – zodra hij het surfen ontdekt, zet hij zich er met volle overtuiging voor in. Dat siert hem en maakt van hem een echte doorzetter. Als lezer leef je daardoor volledig met Sam mee, zelfs als hij besluit zich in te laten met drank, drugs en seks – want ook dat komt in Surf! voor.

Daar komt bij dat de gewone tienerjongen die Sam is, een beetje in de war raakt van Jade. De nerd (zoals hij zichzelf beschrijft) weet niet wat hij met Jade aanmoet en raakt helemaal hoteldebotel van haar. Achteraf besefte ik me dat het Jade was die Sam min of meer wakker schudde – omdat Sam onder andere indruk wilde maken op Jade, is hij begonnen met surfen. Daar vond hij toen zijn passie in. Het feit dat Jade stopt ‘op haar hoogtepunt’ wat surfen betreft, maakt dat ze voortleeft, als een legende. Ze wordt er magisch van, niet alleen voor Sam, maar ook voor jou als lezer.

Ook heb ik respect voor het feit dat er geen sprake is van een eind goed, al goed: natuurlijk was het einde sowieso al hartverscheurend (ik heb voor het eerst gehuild bij een boek, dat zegt wat mij betreft genoeg), maar zelfs daarna komt niet alles goed. Jades moeder is bijvoorbeeld nog steeds een slapjanus en de dood van Sams vader is nog altijd in mysteries gehuld.

Dat brengt me bij het enige punt van kritiek op dit boek: ik vond het jammer dat Sams vader (en hoe hij overleed) niet wat meer aanwezig was in het boek. Ik begrijp de keuze wel, maar van mij had zijn vaders afwezigheid nog meer emotionele lading mogen krijgen, zeker in de stukken waarin Sam thuis is en ruziet met zijn moeder. Sams vader speelde nu voornamelijk de rol van ‘de verdronken vader’ en ‘de man die de Duivelshoorns in kaart bracht’ – daar bleef het voor mij bij. Dat vond ik jammer, gezien hij toch een behoorlijk grote rol speelde in het plot zelf.

Het goeie aan dit boek is overigens dat de schrijver, Chris Vick, zich durft te wagen aan deze toch wel wat ruige onderwerpen. Ik heb deze roekeloze surfmentaliteit alles behalve in me en tóch kon ik me verplaatsen in Sam – lang niet iedere schrijver is daartoe in staat. Aan de andere kant zijn de personages nog steeds allemaal ‘pas’ rond de vijftien jaar – ook daar weet Vick jou als lezer bewust van te maken (bijvoorbeeld met de nervositeit voorafgaande aan de rave).

Dus chapeau, Chris Vick – na dit boek wil je niets anders dan surfen alsof je leven er vanaf hangt.

Deze recensie verscheen eerder al op de blog
en is geschreven door Merle, een vrolijke zestienjarige met een passie voor kunst in de breedste zin van het woord. Ze gaat volgend jaar de Vooropleiding Art&Design van ArtEZ te Arnhem doen en hoopt daarna door te kunnen stromen naar de studie Graphic Design – want dat is, op lezen na, hetgene wat ze het allerliefste doet.

Surf!/ Chris Vick / vertaling: Linda Broeder/ Uitgeverij Gottmer / 2016 / 381 pag. /  ISBN  9789025761936

Deze week is het feest bij De Leesfabriek.

Doe met onze Giga Winactie en win 25 boeken:


CONFETTI