In

Niemand is ooit verloren

besluit Elyria om naar Nieuw-Zeeland te vertrekken en dat aan niemand te vertellen. Niet aan haar man, met wie ze een mooi appartement in New York bewoont en niet op haar werk, waar ze soapscriptschrijver is. Ze heeft geen plan, alleen het adres van een vage kennis die haar ooit heeft gezegd dat ze kon komen logeren als dat nodig was – niet wetend dat ze daadwerkelijk op het aanbod in zou gaan. Liftend reist Elyria door het land en probeert er tegelijk met de lezer achter te komen waarom ze van haar leven gevlucht is.

Het boek kwam langzaam op gang omdat er in het begin vrij weinig gebeurt en je ineens in Elyria’s ingewikkelde en ongewone gedachten geslingerd wordt. Naarmate er meer duidelijk werd over haar verleden en er meer open plekken ontstonden, kwam er meer vaart in het verhaal. Dat kwam ook doordat ik inmiddels gewend was aan Lacey’s bijzondere schrijfstijl. Ze gebruikt soms paginalange zinnen en laat Elyria in opmerkelijke vergelijkingen denken. Ze benoemt dingen waar je doorgaans niet bij stilstaat en pluist die tot in detail uit. Sommige dingen waren heel herkenbaar voor mij, maar ik had ook regelmatig moeite om me in te leven in Elyria’s plotselinge vlucht. Ze wil niet alleen voor haar omgeving vluchten, maar ook voor zichzelf, haar eigen geschiedenis en haar eigen gedachten. Dat maakt het af en toe best een zwaar boek.

Hoewel ik tijdens het middenstuk helemaal in het boek zat, deed ik een stuk langer over het einde. Je bent in het verhaal geen toeschouwer maar zit in Elyria’s hoofd waardoor je alles met haar meemaakt; dat zorgt ervoor dat het boek heel beklemmend kan zijn. Elyria werd steeds melancholischer en dat gevoel sloeg ook op mij over, waardoor ik soms liever even niet wilde lezen. En toch kon

Niemand is ooit verloren

ook heel herkenbaar zijn: ik vraag me ook wel eens vaak af hoe mijn leven ineens is geworden zoals het is en hoe het had kunnen zijn als er kleine dingen anders waren gegaan.

Niemand is ooit verloren

is een denkroman, vol mooie zinnen en opvallende constateringen. Het verhaal is heel origineel en bevat veel verrassende elementen en wendingen. Lacey bekijkt de wereld vanuit een ander perspectief en biedt stof tot nadenken. Wel is het een verhaal waarvoor je in de stemming moet zijn maar dat geeft niet, je hoeft niet elk boek in één keer uit te lezen.

Niemand is ooit verloren / Catherine Lacey / Das Mag / 286 pagina’s / ISBN 9789082410655