Ik ben er

van Clélie Avit is vertaald vanuit het Frans. De originele titel is Je Suis Là. Het is maar een kort boek, het telt 222 pagina’s en wordt verteld vanuit een duo perspectief door beide hoofdpersonen. Deze hoofdpersonen zijn Elsa en Thibault.

Sinds zeven maanden ligt Elsa in coma, ze voelt niets meer: geen kou, geen honger, geen pijn en vooral geen angst. Thibault wordt gekweld door verdriet en woede, sinds de dag dat zijn broertje een auto-ongeluk veroorzaakte waarbij twee jonge meisjes omkwamen. Als hij – geteisterd door slaaptekort – de verkeerde ziekenhuiskamer binnenloopt, ziet hij Elsa roerloos in haar bed en besluit tegen haar te praten. Ze praat niet terug, maar hij weet zeker dat ze hem hoort. Terwijl de doktoren, vrienden en familie hun hoop voor Elsa’s herstel verliezen, groeit in Thibault juist de overtuiging dat ze voor elkaar bestemd zijn.

Ik ben er is het debuut van Avit en het is een goed debuut. Vanaf het begin ga je er vanuit dat het een romantisch verhaal is, en waar dit ook wel het geval is, is het nog zoveel meer. Het verhaal raakt je en kruipt in je en het laat je lange tijd niet meer los. De personages zijn op zo’n manier beschreven dat het lijkt alsof je het zelf zou kunnen zijn.

Ondanks het zware onderwerp is het niet een boek dat je meetrekt in een neerwaartse spiraal. Het lijkt misschien raar, een liefdesverhaal schrijven tussen twee personen waarvan er één in coma ligt, maar het werkt. Thibault is de enige die praat, uiteraard, maar Elsa reageert met gedachten en gevoelens. Thibault heeft het gevoel dat ze hem hoort, en ondanks de passieve staat van de comateuze Elsa ontstaat er een band tussen de twee hoofdpersonen.

Ondanks dat Elsa alleen maar vanuit haar gedachten schrijft, is het wel een compleet verhaal naar mijn mening. De gedachten van Elsa zijn al snel erg opgelucht wanneer ze Thibault dagelijks bij haar in de kamer vindt. Zeker wanneer iedereen hun hoop in Elsa verliest en hij juist blijft komen. Deze woorden van Elsa zeggen eigenlijk al wel genoeg:

“Ik houd al mijn aandacht op hem gericht. Ik wil niet dat de tijd verstrijkt. Hij is mijn enige afleiding, mijn enige nieuwtje, haast het enige wat me eraan herinnert dat ik wel degelijk leef, in zekere zin.”

Ik denk dat het voor Elsa ook moeilijk is wanneer je alles om je heen hoort maar je kan niet wakker worden uit de staat waarin je verkeerd. Ik hoop dat ik het nooit hoef mee te maken, maar mocht het me ooit overkomen (*klopt af*) dan hoop ik dat ik mijn eigen Thibault zal hebben!

Avit schrijft erg prettig, de zinnen hebben een goede lengte en vertellen precies wat ze moeten vertellen. Je ziet de beelden voor je in je hoofd en op die manier neem je ze in je op en sleept Avit je mee in het verhaal van Elsa en Thibault. Voor mijn gevoel is het verhaal goed uitgewerkt, ondanks dat het maar zo’n kort boek is, sleept het je van begin tot eind mee. Thibault en Elsa vertellen (of denken) op zo’n manier dat het je raakt.

Ik ben uiteindelijk op de beschrijving van het boek afgegaan, maar ik denk als ik op de cover was afgegaan (wat ik meestal toch doe) had ik het boek niet gekozen. Ik vind de cover van het boek niet heel bijzonder en ik had het idee dat ze dit mooier hadden kunnen maken. Vraag me niet hoe, en uiteindelijk maakt het ook niet uit want ik vind het een topper!

Ik ben er

heeft van mijn drie sterren ontvangen, het zijn er net geen vier omdat ik toch voor de cover moet gaan wanneer ik die vierde niet geef. Ondanks dat zal ik het boek zeker aanraden wanneer je wilt gaan voor een ander soort liefdesverhaal dan wat er veel op de markt gebracht wordt tegenwoordig!

Deze recensie is geschreven door Daphne Maatman, 25 jaar, Sociaal Pedagogisch Hulpverlener, Blogger, Instagrammer en Boekenwurm. Wil je volgen wat ze leest, kijk dan op haar Instagram: daffodilsbooks.

Ik ben er / Clélie Avit / Xander / Oktober 2015 / 222 pag. / ISBN: 978 94 0160 4543