Het lot van hemel en aarde ligt in handen van één meisje…

Na een gewaagde ontsnapping zijn


Penryn


en


Raffe


op de vlucht voor de engelen. Ze hebben zo snel mogelijk een arts nodig om de gruwelijke veranderingen ongedaan te maken die de engelen hebben uitgevoerd op


Raffe


en op


Penryns


zusje


Paige


. Maar ze worden onverwacht geconfronteerd met een schokkende onthulling uit


Raffes


verleden.

Wanneer de engelen een nachtmerrie loslaten op de mensheid, maken beide kampen zich op voor oorlog.


Penryn


en


Raffe


worden gedwongen een kant te kiezen in het gevecht om de aardse heerschappij. Kiezen ze voor hun eigen soort, of voor elkaar?

Toevallig weet ik dat Susan Ee ontzettend van horrorfilms en –verhalen houdt. Als ik dat niet had geweten, was ik er wel achter gekomen door het lezen van

Angelfall


3

: brrr, wat een bizar boek! Toen ik

Angelfall


1

las, kreeg ik helemaal de kriebels in mijn buik. Ik had hele hoge verwachtingen van deze trilogie. Het is spannend en zit vol met bizarre en ongelofelijke gebeurtenissen.

Angelfall

is anders dan elke andere young adult-serie, dat staat vast! Maar dit slotdeel van deze trilogie deed me toch wel even verdwaasd over mijn kin krabben.

Ieuw, ieuw, ieuw! Ik had soms gewoon kippenvel van mijn voetzolen tot aan mijn kruin. Sommige gebeurtenissen waren gewoon te heftig, te eng, te goed beschreven en te gruwelijk. Als je deel 1 en 2 van deze serie al nét iets te eng vond, moet je deel 3 vooral laten liggen, want Susan Ee doet er weer een schepje bovenop. Ik ben heel wat gewend wat betreft de Apocalyps en hel taferelen. Ik zit er altijd met mijn neus als middeleeuwse kunstgeschiedenis studente in en alle mogelijke gruwelijkheden dacht ik te kennen. Dus niet. Susan Ee liet mij bibberen in mijn bed. Susan zou een perfecte beul en gruwel koningin zijn.

Angelfall


3

lees je niet lekker weg voordat je naar bed gaat.

Dat horror-gehalte vond ik dus net iets te veel. Misschien ben ik te weekhartig en houd ik van te veel bloemetjes en bijtjes, maar naast dat horror-gehalte vond ik dit slotdeel ook helemaal niet sterk. Er gebeurde weinig nieuws, alle losse eindjes werden luchtig aan elkaar gevlochten en de spanning was minimaal. Er komen nauwelijks nieuwe personages bij en alles is oppervlakkig uitgewerkt. Ik verwachtte een explosief einde: daar hoef je niet op te hopen, want die krijg je niet. Bovendien vind ik dat Susan Ee iets heel belangrijks heeft laten liggen: haar hele idee van de engelen die je-weet-wellen en het ene doen wat ze doen vond ik enorm tof (ik doe vaag omdat ik niet wil spoileren). Dit stoere element laat ze helemaal achterwegen in deel 3 en werkt ze niet verder uit óf af. Het blijft in het midden. Jammer, want dat was juist het element waar ik zo hongerig en nieuwsgierig naar was. Uiteindelijk krijgt de romance eerste plek in dit boek. Too bad.

Dit slotdeel vond ik dus lang niet zo geweldig als deel 1 en 2, maar je moet

Angelfall


3

natuurlijk lezen als

angelfall


–

lezer! Ben je benieuwd wat er met Raffe en Penryn gebeurd? En met de losgeslagen wereld? Dan moet je zeker dit boek oppakken!

Deze recensie is geschreven door Willemijn van Hees, 20 jaar, 3e jaars studente Taal- en Cultuurstudies met als specialisatie middeleeuwse kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Utrecht.

Angelfall 3 / Susan Ee / Luitingh-Sijthoff / 2015 / 304 pag./ 9789021809397