Zeven lieve, kleine criminelen… Zeven straatschoffies die een bankoverval plannen. Een bijzonder gegeven om een verhaal over te schrijven. Wordt het dan iets grappigs? Iets totaal onrealistisch? Helemaal niet… als het van Christian Frascella komt wordt het een prachtig verhaal. Na net een makkelijk te lezen boek dichtgeklapt te hebben, pakte ik

Zeven kleine criminelen

op. Hij lag al een tijd in mijn kast en ik was erg benieuwd. Het omslag is intrigerend; een klein, mans kereltje dat je vanachter een knalrode zonnebril aankijkt. Van tevoren weet je: dit wordt een stoer verhaal.

Gorilla, Billo, Ranacci, Corda, Cecconi, Lonìca en Fostelli zijn zeven jongens met verschillende levens die eigenlijk best op elkaar lijken. Ze houden ervan om op het centrale plein in hun dorp listen te verzinnen en elkaar een goede mep te verkopen. Maar ze zijn dit leven zat. De een zit zonder vader, de ander heeft wel geld maar is het zwarte schaap, weer een ander wordt gechanteerd door de hoofdcrimineel in het dorp (die helaas ook nog de broer van Gorilla is): er moet wat veranderen. Er wordt een plan gemaakt waarin met alles rekening gehouden wordt, alleen kunnen ze niet voorzien wat er op het laatste moment nog gebeurt.

In het begin vond ik het lastig lezen; ik kon er moeilijk in komen en het las niet makkelijk weg, wat ik zojuist wel gewend was van mijn vorige boek. Toch kwam er na een tijd een soort ritme in. De spanning steeg en de manier van schrijven werd juist iets wat ik begon te waarderen. Er zitten grappige gebeurtenissen en stukken in, net zoals treurige elementen. Wat Frascella erg mooi doet, is de levens van de jongens op de achtergrond mee laten sudderen, waardoor het verhaal een soort ellendige lading krijgt die je niet direct opmerkt. Op een of andere manier geeft dit een prachtig effect.

Na twee derde wordt het boek een soort western: wapens, slechterikken en ietwat vergezochte gebeurtenissen, maar toch past het. Het zijn zeven cowboys die wat van hun leven gaan maken. Uiteindelijk zijn deze straatschoffies vrienden voor het leven en ondanks dat niet alles loopt zoals ze het bedacht hadden, komen ze er samen uit. En als je me zou vragen aan wie ik dit boek zou aanraden, dan zeg ik: iedereen!

Deze recensie is geschreven door Daisy Bakker, 22 jaar, student Media Informatie & Communicatie aan de Hogeschool van Amsterdam

Zeven kleine criminelen / Christian Frascella / vertaald door Henrike Herber / Uitgeverij Moon / 2011 / 320 pag. / ISBN 9789048811625