“Mijn hersens leken in kauwgom veranderd, nadenken ging voor geen meter. Alles wat ik wist, was dat de mist dit gedaan had. Hij had al die mensen weggenomen. Vreemden, maar ook mensen die ik kende. En me totaal niet kon herinneren.”

Op een koude winteravond wordt de vijftienjarige Sam ineens verrast door een mysterieuze en dichte mist. Als de mist zich eindelijk terugtrekt, is Sams leven voorgoed veranderd. Op een handvol overlevenden na is de stad helemaal verlaten. Wat is er gebeurd? Zijn zij de laatsten op aarde? En waarom lijken bijna alle overlevenden te lijden aan een rare vorm van krankzinnigheid? Sam gaat wanhopig op zoek naar antwoorden door de besneeuwde stad. Maar dat is niet zonder gevaar. En is alles wel wat het lijkt?

Wat een geniale cover heeft dit boek! De cover is heel eenvoudig en toch zie je ze zo zelden. De meeste boeken moeten opvallen door hun kleur of prent op de voorkant. Maar misschien valt deze doodgewone, donkere en mysterieuze cover in dat gewemel van te felle kleuren net daardoor nóg meer op. De sfeer die ervan uitgaat, maakte me onmiddellijk nieuwsgierig.

Het boek is onderverdeeld in zeer korte hoofdstukken en bevat vrij weinig tekst per bladzijde. Plus: het boek telt slechts 154 pagina’s. Hierdoor leest het boek als een trein en ben je veel te snel bij het einde aangekomen. Daarbij komt ook dat de auteur geen ingewikkelde schrijfstijl hanteert. Ze kiest voor een schrijfstijl die past bij het verhaal: voldoende snelheid, niet te veel overbodige krulletjes en boogjes en een duidelijke woordenschat. Wat mij vrijwel meteen opviel, al in het begin van het boek, is dat ze zich zeer goed kan verplaatsen in haar vijftienjarige hoofdpersonage. Sam is een geloofwaardige protagonist, waarvan ook zijn karakter en emoties op elk moment kloppen met de gebeurtenissen in het verhaal. De conversaties die hij voert met zijn moeder via de telefoon, maar ook met zijn vrienden en andere individuen, deden me stiekem gniffelen. Ik herkende onmiddellijk de jongere versie van mezelf. De droge humor en formulering toverden steeds weer een glimlach op mijn gezicht. Ook de andere personages spelen hun rol met volle overtuiging.

Maar kritisch zoals ik ben, voelde ik me af en toe lichtjes ‘beledigd’. Het is een zeer sterk verhaal waar een goed idee achter schuilt. Het is een Young Adult, dus neen, ik verwacht geen hoogstaand literair werk. Dat is helemaal niet de bedoeling! Maar het verhaal was soms ietwat simplistisch, een beetje kort door de bocht. Alsof de auteur zoiets had van: “Oeps, ik schrijf voor kinderen. Ik ga het simpel houden en niet te veel uitweiden want dan snappen ze het misschien niet meer…” Ik miste soms een beetje diepgang, die echt wel in een Young Adult hoort en mag zitten, toch?

De Laatsten

is een spannend en mysterieus verhaal dat je in één ruk uitleest. Misschien is het meer geschikt voor iets jongere lezers, maar ik heb er alleszins plezier aan beleefd.

De Laatsten / Isabelle Quinn / Uitgeverij Clavis / 2014 / 154 pag. / ISBN 9789044823301