‘We kunnen hier niet blijven, Julia, ‘ hoorde ze Robert achter zich fluisteren. ‘Dit is een boosaardige plek, snap je,

boosaardig

!’

Julia en haar broer Robert maken een lange reis naar Grace College, dat ligt in een afgelegen vallei in de Canadese Rocky Mountains. Een eliteschool voor talentvolle jongeren, er zitten zo een 400 studenten op de school. Julia en Robert rijden de laatste kilometers naar Grace College mee met Alex, een knappe oudejaars die al een hele tijd op de school zit. Hij wordt wel geïrriteerd wanneer Robert beweert dat hij iemand op de weg ziet staan waardoor ze moeten remmen. Maar ze rijden weer door als het duidelijk is dat er geen persoon of dier te zien is; maar als Julia achteruit kijkt ziet ze iemand zwaaien, iemand in een rolstoel.

Tot hier is het nog vrij spannend, mysterieus en heb je echt de behoefte om verder te lezen. Er wordt namelijk niet veel verteld over Julia en Robert, we weten alleen dat ze een zwaar verleden hebben gehad dat hen achtervolgt. Helaas zijn dit slechts de eerste 18 bladzijden. De volgende hoofdstukken gaan over alledaagse zaken, zoals met wie ze een appartement moeten delen; maar ook wordt steeds herhaald hoe ‘vreemd’ de vallei is. Julia heeft er een onheilspelend gevoel bij. Oké, in het begin vind je het ook mysterieus als lezer, maar na een paar keer begint het toch echt saai te worden. De spanning komt wat terug als Julia een smsje krijgt van ene Loa.Loa waarin ze wordt uitgenodigd voor een geheim feest op het boothuis. Dit is vreemd, want ze had nog aan niemand haar telefoonnummer gegeven. Maar haar reactie is te overdreven, ze smijt haar mobiel van zich af en kan niet geloven dat ze zo een smsje ontvangt. Het is ook raar, maar misschien was het wel iemand van de leiding die haar nummer wél had..

Julia deelt haar appartement met 3 andere meisjes, met Debbie (ontzettent aanwezig), Katie (een Aziatisch meisje) en de kale Rose. Ik kan niet vertellen of ze vriendinnen zijn geworden of niet, ja ze gaan met elkaar om; eten met elkaar en bespreken veel dingen. Maar er mist toch echt een bepaalde laag in het verhaal waardoor je als lezer voelt: dit zijn dikke vriendinnen!

Het feest op het boothuis gaat helemaal mis; Robert ziet een meisje met blauw haar van een rots in Lake Mirror (het ‘dode’ meer) springen. Dit is levensgevaarlijk en hij springt haar met gevaar voor leven achterna. Vele dingen volgen nu, David probeert Robert nu weer te redden, Benjamin filmt alles op zijn camera en iedereen is in paniek.

Dit is spannend ja, maar toch een van de weinige spannende dingen die er gebeuren in het boek. Naast dit boothuis spektakel komt er niet nog echt een ander hoogtepunt in het boek, het gaat een beetje over de gevoelens van Julia voor bepaalde jongens, over de vreemde sfeer die er hangt.. Maar wanneer Angela, het meisje in de rolstoel plots verdwijnt blijken er toch wel gevaarlijke dingen aan de hand te zijn.

Het spel

, een goed verhaal voor het slapen gaan, maar zeker niet de ‘verslavende mysterythrillerserie’ dat het beweert te zijn.

Het spel / Deel 1 van De Vallei / Kystyna Kuhn / vertaald door Corry van Bree / Uitgeverij Pimento / 2011 / 301 pag. / ISBN 9789049924508