Als je de cover en titel van het boek bestudeert roept het vrijwel meteen vragen op. Wie zal er zijn en wie staan daar met die auto op de heuvel? Maar nog belangrijker; waarom staan ze daar? De cover is meteen al een goeie reden om het boek open te slaan.

Op de eerste pagina ontmoeten we Emily, een meisje met een normaal gezin en een gave om het vertrouwen van ongeveer iedereen te winnen. Daarna maken we kennis met de broers Sam en Riddle, die in een krot wonen en niet naar school gaan. Daarnaast hebben ze een criminele vader die ze flink onder de duim houdt. Als Sam en Emily elkaar ontmoeten is het liefde op het eerste gezicht. Maar als Sam’s vader de liefde tussen hen ontdekt, sleept hij zowel Sam als Riddle in een busje en rijdt weg om nooit meer terug te komen. De grote vraag is dan of Sam en Emily elkaar ooit nog terug zien.

Fijne schrijfstijl


Als je de achterflap leest doemt er vrijwel meteen één vraag op: is dit weer zo’n standaard liefdesverhaal? Het antwoord: ja en nee. Het is natuurlijk een verhaal over een jongen, een meisje en hun liefde. Maar dat neemt niet weg dat er in het boek veel verrassende wendingen zijn. Na sommige alinea’s valt je mond gewoon open van verbazing. Daarnaast is Sloan een schrijfster die je in een rap tempo laat doorlezen. Dat komt met name doordat ze veel gebruik maakt van korte zinnen en hoofdstukken. Ook wisselt ze geregeld van verteller en laat alle personages aan bod komen. Zo leren we de karakters tot in de puntjes kennen en begrijpen.

Duurt lang


Ondanks de vlotte schrijfstijl die Sloan toepast valt het op dat het verhaal wat traag op gang komt. Alle personages moeten geïntroduceerd worden en het duurt vrij lang voordat de zoektocht naar de twee broers begint. Dat wil zeggen dat de spanning pas laat écht op gang komt. Niet alle hoofdstukeindes zijn spannend genoeg om je meteen te laten doorlezen. Daardoor is het boek makkelijk even opzij te leggen. Dat is erg jammer, omdat het voor een liefdesverhaal zeker origineel is.

Doordat Sloan in de derde persoon schrijft zie je makkelijk wie er per alinea of hoofdstuk aan het woord is. Tenminste, totdat er na ongeveer drie kwart van het boek een niet-geïntroduceerd personage begint te vertellen. Pas na een halve pagina kom je er achter wie er spreekt. Of beter gezegd: wat. Na allemaal mensen aan het woord gehad te hebben is de verteller plots een beer. Dat is zogezegd een ik-snap-het-niet-moment, want waarom is het nodig een beer iets te laten vertellen, om hem na één alinea nooit meer terug te laten komen?

Fijn boek


Al om al is het een fijn boek om te lezen. Door de lage spanningsboog in het begin is het een geschikt boek voor in bed. Je kunt hem makkelijk opzij liggen als het laat wordt, maar het is eigenlijk een fijn boek om bij in slaap te vallen.

Ik zal er zijn / Holly Goldberg Sloan / vertaling Pauline Michgelsen / Uitgeverij Querido / 2012 / 317 pag. / ISBN 9789045113661