Je boek is ontdekt door de lezers van TenPages.com. Op welk moment besloot jij om je manuscript op TenPages te plaatsen?



“In mei 2011 was ik in San Sebastian voor een bruiloft van een van mijn beste vrienden. Op een middag kreeg ik een sms van mijn broer. Het luidde: ‘Ken je TenPages?’ Ik kende de website niet, maar meteen toen ik het principe las, wist ik dat ik mijn manuscript, dat toen al een jaar onaangeroerd op de plank lag, een kans moest geven. Ik plaatste de eerste twee hoofdstukken online. Het leek me een prima test om te kijken of de kwaliteit van mijn werk voldoende zou zijn om uitgegeven te worden. Na twee maanden was de proef geslaagd. Dat moment voelde onwerkelijk. Vreugde en leegte tegelijk.”

Je roman heeft een bijzondere titel. Waar komt de naam Pontus vandaan?



“Deze vraag is me vaker gesteld. Komt het van pons, brug? Of van Pontius Pilatus, de Bijbelse figuur? Maar nee, ik vond het simpelweg een intrigerende naam. Niets meer dan dat. Of misschien toch wel: de perfecte naam voor mijn hoofdpersoon. Een naam waarbij men mogelijk vraagtekens zet. Net als bij het gedrag van Pontus.”

Hoe lang heb je over het schrijven gedaan?



“Het verhaal heb ik grotendeels geschreven naar- en van mijn werk, toentertijd in Arnhem. Dat kostte me ruim een jaar. Het redigeren en finetunen heeft ook ruim een jaar gekost. Op een gegeven moment heb ik het verhaal van de derde naar de eerste persoon omgezet.”

Pontus is ontstaan na het overlijden van jouw vader. Vond je het moeilijk om over de dood te schrijven of heb je het als een soort therapie ervaren?


“

Ik heb het lijdensproces van mijn vader gebruikt als basisinspiratie voor het verhaal. Ik heb veel getwijfeld over wat ik nog voor hem kon betekenen. Veel van de gevoelens die Pontus in het verhaal ervaart, ken ik ook. Het schrijven beschouw ik niet als therapie, wel heb ik het schrijven gebruikt om mijn vader te danken voor hetgeen hij mij heeft gegeven. Ik ben blij dat hij een vroege versie van het verhaal heeft gelezen. Zijn tip destijds: ‘Blijf schrijven.’ Dat heb ik gedaan en zal dat ook in de komende jaren blijven doen.”

In hoeverre lopen fictie en werkelijkheid door elkaar heen?



“Ik heb mijn persoonlijke gevoelens in de gedachten en handelingen van Pontus verwerkt. Ik denk niet dat je denkbeelden over een aanstaande dood en de verwerking daarvan op een dusdanig gedetailleerde manier kan beschrijven als je zelf niet een dergelijke situatie hebt ervaren. De acties en de achtergronden van de personages zijn voor het overgrote deel fictief, maar ik houd bijvoorbeeld zelf ook wel van een biertje.”

Welke passage uit je roman vind jij het meest typerend voor je boek?



“Er is niet een specifieke passage die ik als typerend zou willen beschouwen. In die zin, dat Pontus een aantal verschillende emotionele fases ondergaat of beleeft. Ik denk wel dat ik geprobeerd heb een bepaalde melancholische sfeer neer te zetten, zonder het geheel al te zwaar te maken. Zoals in deze korte passage is te lezen waarin Pontus lusteloos bij een Italiaanse traiteur is binnengelopen:

De man draait zich om naar het uitgebreide assortiment dat hij achter de kassa nauwkeurig naar streek heeft geordend.

‘Mooi he? Wenkt hij naar zijn wijncollectie.

‘Ja.’

Ik antwoord kort. Ik heb geen zin in smalltalk.

‘Wat ga je eten? Speciale gelegenheid?’

‘Nee. Ik wil graag een wijn gemaakt van witte of rode druiven, of een combinatie van die twee mag ook.’

De man draait zich naar het rek.

‘Hier! Deze komt uit de regio waar ik geboren ben. Het is een Siciliaanse wijn.’

‘Die wijn is prima.’

Ik heb geen verstand van wijn, maar ook geen zin om echt na te denken. Ik kijk naar de toonbank. Ik zie allerlei Italiaanse lekkernijen.

‘En doe maar een Snickers.’

Heb je nog een tip voor de lezers van De Leesfabriek die ook een boek willen schrijven?



“Ik ben niet de meest gestructureerde schrijver gebleken toen ik

Pontus

schreef. Voor beginnende schrijvers heb ik twee tips. Structureer je plot goed, dus weet van tevoren wat je waar wil vertellen. Daarnaast is het belangrijk om te schrijven over iets dat dichtbij je staat.”

Pontus

van Job Breemer ter Stege is verschenen bij Uitgeverij Passage.

Lees ook de


over

Pontus

.